- پیشگفتار 1
- اشاره 7
- اشاره 7
- مقدمه 8
- اول. واسازی از مفهوم سازی گفتمان غربی درباره تروریسم/ تروریست ها 9
- سوم. تبارشناسی مفهوم سازی گفتمان غربی از تروریسم 13
- چهارم. تروریسم به مثابه خشونت سیاسی ضدهژمونیک 15
- پنجم. بازنمایی تروریست ها در گفتمان رسانه ای غرب 18
- اشاره 23
- اشاره 23
- مقدمه 23
- اول. تروریسم؛ در نسبت با اسطوره 26
- دوم. تروریسم؛ ابزار سیاسی 27
- سوم. تجزیه و تحلیل اقتصادی تروریسم 28
- چهارم. تروریسم؛ انتخابی استراتژیک 30
- پنجم. رهیافت روانشناسانه به تروریسم 33
- ششم. رهیافت سیاسی به تروریسم 36
- هشتم. رهیافت نژادپرستانه به تروریسم 39
- نهم. تروریسم؛ پدیده ای انتقالی و وارداتی 40
- دهم. رهیافت ایدئولوژیک به تروریسم 42
- یازدهم. تبیین تروریسم بر اساس نقش استعمار 43
- دوازدهم. نگرش تلفیقی میان نظریه ها و رهیافت های به تروریسم 44
- اشاره 44
- 1. علت سیاسی و ضعف دولت نوپا 49
- 2. علت ایدئولوژیک 51
- 3. علت جامعه شناختی – روانشناختی 56
- 4. علت فرهنگی 57
- 5. علت بیرونی 58
- نتیجه گیری 60
- مقدمه 63
- اشاره 63
- اشاره 63
- اول. دریافت هایی از ایدئولوژی و تحولات تروریسم مبتنی بر ایدئولوژی 65
- 1. مبناگرایان 69
- دوم. سه رویکرد تئوریک در تبیین نسبت تأثیر ایدئولوژی بر تروریسم 69
- 2. ابزارگرایان 70
- 3. سازه انگاران 72
- سوم. تبیین رابطه ایدئولوژی و تروریسم 74
- 1. تبیین حیطه منازعه و اختلاف 76
- اشاره 76
- چهارم. روشهای ایدئولوژی در تسهیل تروریسم 76
- 2. مشروعیت بخشی به اقدامات خشونت بار 77
- 3. تعیین پاداش نهایی برای پیروان 77
- 4. نمادسازی و ایجاد مناسک 78
- پنجم. مراحل شکل گیری تروریسم مبتنی بر ایدئولوژی 78
- اشاره 81
- اشاره 81
- مقدمه 82
- اول. زمینه ها و علل شکل گیری ریشه های تروریستی در سازمان مجاهدین خلق قبل از پیروزی انقلاب 83
- دوم. مواضع و عملکرد تروریستی سازمان در قبال انقلاب اسلامی 88
- سوم. عملکرد، استراتژی و تاکتیک سازمان پس از سرنگونی رژیم صدام 102
- چهارم. ارزیابی توانایی ها و پتانسیل های کنونی نظامی، سیاسی–تبلیغاتی و مالی سازمان 109
- 1. توانایی عملیات نظامی 109
- اشاره 109
- 2. توانایی های سیاسی - تبلیغاتی 110
- 3. توانایی های مالی 111
- پنجم. روابط سازمان مجاهدین و قدرت های منطقه ای و فرامنطقه ای 112
- ششم. چشم انداز فعالیت ها و اهداف سازمان مجاهدین خلق 119
- نتیجه گیری 121
- اشاره 123
- اشاره 123
- مقدمه 123
- اول. شکل گیری سازمان چریک های فدایی خلق 127
- دوم. از مبارزه مسلحانه تا تروریسم 128
- سوم. نگاهی به برخی ترورهای چریک های فدایی خلق پیش از انقلاب 131
- چهارم. استمرار سیاست تروریستی پس از انقلاب 136
- نتیجه گیری 141
- اشاره 142
- اشاره 142
- اول. زمینه های شکل گیری ایدئولوژی گروه فرقان 143
- مقدمه 143
- دوم. پیروزی انقلاب اسلامی و آغاز دشمنی گروه فرقان 149
- 1. انتخاب یا اتفاق 150
- اشاره 150
- سوم. تأملی بر رفتارهای تروریستی گروه فرقان 150
- 2. شیوه های ترور 153
- نتیجه گیری 157
- اشاره 158
- اشاره 158
- مقدمه 158
- اول. ظهور قوم گرایی کردی در آغاز قرن بیستم 160
- دوم. شکل گیری حزب دمکرات کردستان 163
- سوم. حزب دمکرات و پیروزی انقلاب اسلامی 165
- چهارم. رویارویی مسلحانه حزب دمکرات با دولت جمهوری اسلامی 168
- پنجم. ابتنای رفتار تروریستی حزب دمکرات بر برداشت هایی از وضعیت موجود 174
- ششم. حزب دمکرات کردستان و رژیم بعث عراق 175
- نتیجه گیری 180
- اشاره 182
- اشاره 182
- مقدمه 183
- اول. شکل گیری کومله 184
- دوم. مسئله موسوم به خودمختاری 186
- سوم. اهداف ایدئولوژیک و سیاسی کومله 187
- چهارم. اقدام مسلحانه و تروریستی 189
- پنجم. پاندولیسم ایدئولوژیک و تشکیلاتی در کومله 191
- ششم. خشونت ایدئولوژیک و سازمان یافته 192
- هفتم. چرخش ایدئولوژیک؛ از کمونیسم به سوسیال دمکراسی 192
- هشتم. انشعاب در کومله زحمتکشان 194
- نهم. همکاری کومله با «امپریالیسم جهانی» در مواجهه با موضوع هسته ای ایران 195
- دهم. کومله و وابستگی سیاسی به آمریکا و اروپا 195
- یازدهم. کمک های مالی و حمایت رژیم صدام 198
- دوازدهم. تروریسم رویکرد پایدار کومله در طول سه دهه 200
- سیزدهم. کومله؛ از تحریم انتخابات تا حمایت از رادیکالیسم سبز 200
- چهاردهم. فرجامی نامعلوم 202
- نتیجه گیری 203
- اشاره 205
- مقدمه 205
- اشاره 205
- 1. عامل جغرافیایی و ژئوپلتیک مواد مخدر؛ بسترهایی برای بروز تروریسم 207
- اول. عوامل پیدایش گروه تروریستی جندالله 207
- 2. افراط گرایی مذهبی؛ عامل ایدئولوژیک 209
- 4. احساس تبعیض قومی و مذهبی 212
- دوم. فرآیند و تحولات شکل گیری گروه تروریستی جندالله 213
- اشاره 213
- 1. دوران طلبه گی عبدالمالک ریگی 214
- 2. شروع فعالیت های سیاسی عبدالمالک ریگی 215
- 3. تحصیل در مدارس دینی پاکستان 216
- 4. پیوستن به القاعده و طالبان 218
- اشاره 219
- سوم. فعالیت ها و اقدامات گروه جندالله 219
- 2. معرفی گروه در سطح منطقه و جهان 221
- 1. ایجاد پایگاه در خارج از کشور 221
- 3. جنایت تاسوکی 222
- 4. تغییر تاکتیک گروه در عملیات های تروریستی 225
- 5. دوران فترت گروه ریگی 226
- 6. تروریسم در پوشش گفتمان دمکراتیک 227
- 7. تاکتیک جدید؛ راهبرد گذشته 229
- 9. عملیات ناموفق تاسوکی دوم 231
- 10. نقش مراکز اطلاعاتی بیگانه در هدایت گروه ریگی 232
- 11. عملیات انتحاری، ادامه حیات گروه 233
- چهارم. دستگیری عبدالمالک ریگی و ابهام در سرنوشت گروه 235
- نتیجه گیری 237
- اشاره 238
- اشاره 238
- اول. مبانی نظری 240
- دوم. فضای مجازی به عنوان بافت عملیاتی تروریست ها 245
- سوم. تهدیدات سایبر تروریسم علیه امنیت ملی ایران 251
- اشاره 251
- 1. ظرفیت سازی گروهک های ضدانقلاب در محیط سایبر 252
- 3. حمله به زیرساخت های اطلاعاتی و امنیتی کشور 254
- 4. نقش وبلاگ ها در جهت جنجال سازی و فضا سازی رسانه ای 256
- 5. بهره گیری از ظرفیت شبکه های اجتماعی برای ایجاد و گسترش تنش های اجتماعی متراکم و گسترده 257
- 6. نقش نهادهای تقنینی و اجرایی آمریکا در حمایت و فعال سازی سایبرتروریسم علیه ایران 260
- نتیجه گیری 263
می کند.(1)
بر این اساس، مفهوم سازی و مصداق سازی ایالات متحده آمریکا از تروریسم و تروریست ها جدیدترین حلقه از زنجیره طولانی دگرسازی در سیاست خارجی این کشور به شمار می رود که پس از فروپاشی شوروی در دستور کار جریان نومحافظه کار آمریکا قرار گرفت. در آغاز هزاره جدید و تحت تأثیر واقعه یازدهم سپتامبر گفتمان حاکم بر سیاست خارجی آمریکا با ادعای مقابله با تهدیدات نوظهور پس از فروپاشی شوروی در قالب استراتژی مبارزه با تروریسم تعریف شد.
با این وصف، تصویر تروریسم در گفتمان غرب پس از یازدهم سپتامبر، ادامه همان رویکرد دگرسازانه ای است که بر مبنای آن پویایی، ماجراجویی و فراملی بودن مرزهای سیاست خارجی آمریکا تنها در سایه وجود یک تهدید فراگیر جهانی معنا و مفهوم می یابد که برای حدود یک دهه است که این نوع تهدید تروریسم خوانده می شود. در تحلیل نهایی، تروریسم و مبارزه با آن یک کنش گفتمانی آنتاگونیستی است که لیبرال – دمکراسی غربی آن را در چارچوب کلی دگرسازی رادیکال(2) دنبال می کند. هویت این دگر یا غیر در گفتمان حاکم بر سیاست خارجی ایالات متحده گاه کمونیسم/ کمونیست ها معرفی می شود و گاه چنانکه نزدیک به دو دهه مشاهده می شود، اسلام سیاسی به عنوان تروریسم و پیروان آن به عنوان تروریست ها نام گذاری می شوند. حوادث تروریستی 11 سپتامبر 2001 که به عنوان بزرگترین حادثه تروریستی هزاره گذشته در رسانه های جهان معرفی می شود، ایالات متحده را از بحران معنایی و رفتاری یک دهه پس از تجزیه شوروی رهانید و موفق شد «تروریسم» را به جای «کمونیسم» به عنوان تهدیدی جهانی نشانده و معرفی کند. استراتژیست های کاخ سفید در گام بعدی به تعریف مصادیقی برای مفهوم «تروریست» بر اساس منافع و انگیزه های سیاسی خود پرداختند.
1- رجوع کنید: احمد نقیب زاده، تاریخ دیپلماسی و روابط بین الملل، تهران: نشر قومس، چاپ هشتم، 1388، صص 246-221 و 256-251.
2- Radical Other Making.