تروریسم علیه انقلاب صفحه 15

پوسته هویتی کمونیستی و لامذهبی خود خارج می شوند و این بار در یک رابطه و شبکه جدید قدرت، هویت جدیدی تحت عنوان «بنیادگرایی اسلامی» به خود می گیرد. چنین مناسبتی (رابطه قدرت و دانش تولید شده غرب درباره تروریسم) نشان می دهد که آنچه بر مبنای منافع و قدرت سیاسی دولتی خاص تروریسم به شمار می رود در حاق واقع ممکن است یادآور «مبارزه در راه تحقق آزادی» باشد. رویکرد تبارشناسانه فوکو ما را به این نکته اساسی می رساند که تعاریف مرسوم و مدرن غربی ارائه شده درباره تروریسم مبنی بر بی طرفی(1)، علم محوری(2) و عینیت گرایی(3) بی پایه و اساس بوده و کاملاً برخاسته از دغدغه های مضیق قدرت حاکمی است که سعی در مفهوم سازی مدلول های آن (تروریسم) دارد.(4)

با این وصف، تلاش زبانی برخی مقامات ایالات متحده برای رهانیدن مفهوم سازی علمی خود از اتهام انفعال در برابر قدرت معنادار می شود. به عنوان نمونه شولتز، وزیر خارجه وقت آمریکا، در سال 1984، در یکی از نطق های خود در این خصوص یادآور شد:

وقتی ما روی تعریف خودمان درباره تروریسم به توافق می رسیم، تمایز تروریسم و ضدتروریسم روشن است. ما نمی توانیم اجازه دهیم که تحریف زبان موجب تیره و تار شدن شناخت ما از تروریسم گردد. ما تفاوت تروریست ها از رزمندگان آزادی را می دانیم و وقتی به دنیا می نگریم در تشخیص و تفکیک آنها از یکدیگر مشکل نداریم.(5)

چهارم. تروریسم به مثابه خشونت سیاسی ضدهژمونیک

رهیافت ماتریالیسم تاریخی گرامشی درک و برداشت گسترده ای از

1- Neutrality.
2- Science- Oriented.
3- Objectivism.
4- Richard A. Falk, A dual Reality: Terrorism against state and terrorism by the state in Charles W. Kegley Jr. (Ed), The New Global Terrorism: Characteristics Causes, Controls, (Prentice Hall, 2003) p. 53.
5- George P. Shultz, "Terrorism and the Modem World" October 25, 1984, Speech, Department of State Bulletin, No. 84, 2093, December 1985, p. 3.