تروریسم علیه انقلاب صفحه 185

صفحه 185

تاریخچه خود را چنین بیان کرد:

10 سال پیش توسط رفقا، گروهی پایه ریزی شد که پس از طی فراز و نشیب ها و رونق و رکودها سرانجام در بهمن 57 با نام سازمان زحمتکشان کردستان ایران اعلام موجودیت کرد.(1)

چنین ادعایی، فاقد هرگونه سند و مدرک بود. لذا سعی کردند با تکیه بر زندگی سیاسی دو تن از کشته شدگان برای خود سوابق مبارزاتی به وجود آورند و از این طریق به عنوان مبارزین علیه ستمشاهی، برای خود کسب اصالت کنند. یکی از این کشته شدگان محمدحسین کریمی بود که در بهمن 57 به هنگام تسخیر شهربانی سقز مورد اصابت گلوله مأموران قرار گرفت و دیگری فؤاد مصطفی سلطانی بود که در زمان بسیج عمومی از سوی امام خمینی(ره) نسبت به پاکسازی کردستان در درگیری با پاسداران انقلاب اسلامی در مریوان کشته شد. سران کومله ضمن اذعان به اینکه «آگاهی ما از مارکسیسم – لنینیسم و همچنین تجارب انقلاب کشورهای دیگر بسیار ناقص است»(2) همچنین مدعی هستند در این دوره محور فعالیتشان در زمینه ترویج ایدئولوژی مارکسیسم – لنینیسم و تئوری مبارزه طبقه کارگر و افشاگری و مبارزه علیه رژیم شاه بوده است، اما در طول سالهای پیش از انقلاب حتی یک اعلامیه از آنها وجود ندارد.

لذا به نظر می رسد کومله در بیان واقعیت تاریخی سازمان صداقت نداشته و بنابراین بایستی نقطه شروع حرکت این سازمان را پس از انقلاب اسلامی دانست.

در نهایت باید گفت، آنچه تحت عنوان کومله در سال 57 شکل گرفت از ادغام سه گروه کوچک ایجاد شد که عبارتند از:

1. گروه انقلابی زحمتکشان کردستان ایران که سلیمان معینی، از اعضای حزب دمکرات کردستان ایران و نماینده جناحی تندرو در آن حزب، در سال 1348، به همراه سه نفر دیگر از اعضای خانواده های فئودال شهر بوکان، این گروه را تشکیل داد.


1- نشریه شورش، متعلق به سازمان کومله، شماره 1.
2- نشریه شورش، شماره 1، ص 2.
کتابخانه بالقرآن کتابخانه بالقرآن
نرم افزار موبایل کتابخانه

دسترسی آسان به کلیه کتاب ها با قابلیت هایی نظیر کتابخانه شخصی و برنامه ریزی مطالعه کتاب

دانلود نرم افزار کتابخانه