- پیشگفتار 1
- اشاره 7
- اشاره 7
- مقدمه 8
- اول. واسازی از مفهوم سازی گفتمان غربی درباره تروریسم/ تروریست ها 9
- سوم. تبارشناسی مفهوم سازی گفتمان غربی از تروریسم 13
- چهارم. تروریسم به مثابه خشونت سیاسی ضدهژمونیک 15
- پنجم. بازنمایی تروریست ها در گفتمان رسانه ای غرب 18
- اشاره 23
- مقدمه 23
- اشاره 23
- اول. تروریسم؛ در نسبت با اسطوره 26
- دوم. تروریسم؛ ابزار سیاسی 27
- سوم. تجزیه و تحلیل اقتصادی تروریسم 28
- چهارم. تروریسم؛ انتخابی استراتژیک 30
- پنجم. رهیافت روانشناسانه به تروریسم 33
- ششم. رهیافت سیاسی به تروریسم 36
- هشتم. رهیافت نژادپرستانه به تروریسم 39
- نهم. تروریسم؛ پدیده ای انتقالی و وارداتی 40
- دهم. رهیافت ایدئولوژیک به تروریسم 42
- یازدهم. تبیین تروریسم بر اساس نقش استعمار 43
- اشاره 44
- دوازدهم. نگرش تلفیقی میان نظریه ها و رهیافت های به تروریسم 44
- 1. علت سیاسی و ضعف دولت نوپا 49
- 2. علت ایدئولوژیک 51
- 3. علت جامعه شناختی – روانشناختی 56
- 4. علت فرهنگی 57
- 5. علت بیرونی 58
- نتیجه گیری 60
- اشاره 63
- مقدمه 63
- اشاره 63
- اول. دریافت هایی از ایدئولوژی و تحولات تروریسم مبتنی بر ایدئولوژی 65
- 1. مبناگرایان 69
- دوم. سه رویکرد تئوریک در تبیین نسبت تأثیر ایدئولوژی بر تروریسم 69
- 2. ابزارگرایان 70
- 3. سازه انگاران 72
- سوم. تبیین رابطه ایدئولوژی و تروریسم 74
- 1. تبیین حیطه منازعه و اختلاف 76
- چهارم. روشهای ایدئولوژی در تسهیل تروریسم 76
- اشاره 76
- 2. مشروعیت بخشی به اقدامات خشونت بار 77
- 3. تعیین پاداش نهایی برای پیروان 77
- پنجم. مراحل شکل گیری تروریسم مبتنی بر ایدئولوژی 78
- 4. نمادسازی و ایجاد مناسک 78
- اشاره 81
- اشاره 81
- مقدمه 82
- اول. زمینه ها و علل شکل گیری ریشه های تروریستی در سازمان مجاهدین خلق قبل از پیروزی انقلاب 83
- دوم. مواضع و عملکرد تروریستی سازمان در قبال انقلاب اسلامی 88
- سوم. عملکرد، استراتژی و تاکتیک سازمان پس از سرنگونی رژیم صدام 102
- چهارم. ارزیابی توانایی ها و پتانسیل های کنونی نظامی، سیاسی–تبلیغاتی و مالی سازمان 109
- 1. توانایی عملیات نظامی 109
- اشاره 109
- 2. توانایی های سیاسی - تبلیغاتی 110
- 3. توانایی های مالی 111
- پنجم. روابط سازمان مجاهدین و قدرت های منطقه ای و فرامنطقه ای 112
- ششم. چشم انداز فعالیت ها و اهداف سازمان مجاهدین خلق 119
- نتیجه گیری 121
- اشاره 123
- اشاره 123
- مقدمه 123
- اول. شکل گیری سازمان چریک های فدایی خلق 127
- دوم. از مبارزه مسلحانه تا تروریسم 128
- سوم. نگاهی به برخی ترورهای چریک های فدایی خلق پیش از انقلاب 131
- چهارم. استمرار سیاست تروریستی پس از انقلاب 136
- نتیجه گیری 141
- اشاره 142
- اشاره 142
- اول. زمینه های شکل گیری ایدئولوژی گروه فرقان 143
- مقدمه 143
- دوم. پیروزی انقلاب اسلامی و آغاز دشمنی گروه فرقان 149
- 1. انتخاب یا اتفاق 150
- اشاره 150
- سوم. تأملی بر رفتارهای تروریستی گروه فرقان 150
- 2. شیوه های ترور 153
- نتیجه گیری 157
- اشاره 158
- اشاره 158
- مقدمه 158
- اول. ظهور قوم گرایی کردی در آغاز قرن بیستم 160
- دوم. شکل گیری حزب دمکرات کردستان 163
- سوم. حزب دمکرات و پیروزی انقلاب اسلامی 165
- چهارم. رویارویی مسلحانه حزب دمکرات با دولت جمهوری اسلامی 168
- پنجم. ابتنای رفتار تروریستی حزب دمکرات بر برداشت هایی از وضعیت موجود 174
- ششم. حزب دمکرات کردستان و رژیم بعث عراق 175
- نتیجه گیری 180
- اشاره 182
- اشاره 182
- مقدمه 183
- اول. شکل گیری کومله 184
- دوم. مسئله موسوم به خودمختاری 186
- سوم. اهداف ایدئولوژیک و سیاسی کومله 187
- چهارم. اقدام مسلحانه و تروریستی 189
- پنجم. پاندولیسم ایدئولوژیک و تشکیلاتی در کومله 191
- هفتم. چرخش ایدئولوژیک؛ از کمونیسم به سوسیال دمکراسی 192
- ششم. خشونت ایدئولوژیک و سازمان یافته 192
- هشتم. انشعاب در کومله زحمتکشان 194
- دهم. کومله و وابستگی سیاسی به آمریکا و اروپا 195
- نهم. همکاری کومله با «امپریالیسم جهانی» در مواجهه با موضوع هسته ای ایران 195
- یازدهم. کمک های مالی و حمایت رژیم صدام 198
- دوازدهم. تروریسم رویکرد پایدار کومله در طول سه دهه 200
- سیزدهم. کومله؛ از تحریم انتخابات تا حمایت از رادیکالیسم سبز 200
- چهاردهم. فرجامی نامعلوم 202
- نتیجه گیری 203
- مقدمه 205
- اشاره 205
- اشاره 205
- 1. عامل جغرافیایی و ژئوپلتیک مواد مخدر؛ بسترهایی برای بروز تروریسم 207
- اول. عوامل پیدایش گروه تروریستی جندالله 207
- 2. افراط گرایی مذهبی؛ عامل ایدئولوژیک 209
- 4. احساس تبعیض قومی و مذهبی 212
- دوم. فرآیند و تحولات شکل گیری گروه تروریستی جندالله 213
- اشاره 213
- 1. دوران طلبه گی عبدالمالک ریگی 214
- 2. شروع فعالیت های سیاسی عبدالمالک ریگی 215
- 3. تحصیل در مدارس دینی پاکستان 216
- 4. پیوستن به القاعده و طالبان 218
- سوم. فعالیت ها و اقدامات گروه جندالله 219
- اشاره 219
- 2. معرفی گروه در سطح منطقه و جهان 221
- 1. ایجاد پایگاه در خارج از کشور 221
- 3. جنایت تاسوکی 222
- 4. تغییر تاکتیک گروه در عملیات های تروریستی 225
- 5. دوران فترت گروه ریگی 226
- 6. تروریسم در پوشش گفتمان دمکراتیک 227
- 7. تاکتیک جدید؛ راهبرد گذشته 229
- 9. عملیات ناموفق تاسوکی دوم 231
- 10. نقش مراکز اطلاعاتی بیگانه در هدایت گروه ریگی 232
- 11. عملیات انتحاری، ادامه حیات گروه 233
- چهارم. دستگیری عبدالمالک ریگی و ابهام در سرنوشت گروه 235
- نتیجه گیری 237
- اشاره 238
- اشاره 238
- اول. مبانی نظری 240
- دوم. فضای مجازی به عنوان بافت عملیاتی تروریست ها 245
- اشاره 251
- سوم. تهدیدات سایبر تروریسم علیه امنیت ملی ایران 251
- 1. ظرفیت سازی گروهک های ضدانقلاب در محیط سایبر 252
- 3. حمله به زیرساخت های اطلاعاتی و امنیتی کشور 254
- 4. نقش وبلاگ ها در جهت جنجال سازی و فضا سازی رسانه ای 256
- 5. بهره گیری از ظرفیت شبکه های اجتماعی برای ایجاد و گسترش تنش های اجتماعی متراکم و گسترده 257
- 6. نقش نهادهای تقنینی و اجرایی آمریکا در حمایت و فعال سازی سایبرتروریسم علیه ایران 260
- نتیجه گیری 263
2. گروه شیرین بهاره که چاوه (فرزند امام جمعه مریوان)، فؤاد مصطفی سلطانی (فرزند خان روستای آلمانه) و صدیق کمانگر (یک مالک کامیارانی) از مهم ترین و مشهورترین اعضای این گروه بودند.
3. اتحادیه کشاورزان که محمدحسین کریمی، که رابطه خوبی با شیوخ داشت، در سقز، این اتحادیه را تأسیس کرد. پس از کشته شدن وی در بهمن 1357، شیخ عزالدین حسینی (امام جمعه مهاباد) رهبری این گروه را بر عهده گرفت.
دوم. مسئله موسوم به خودمختاری
با پیروزی انقلاب اسلامی گروه کومله در کنار حزب دمکرات خواستار خودمختاری کردستان شدند و درصدد برآمدند کردستان را در کنترل نظامی خود بگیرند. این گروه ها در یک برنامه هشت ماده ای خواستار شناسایی رسمی خودمختاری کردستان در قانون اساسی جدید شدند و همچنین تأکید شده بود علاوه بر استان کردستان، سه استان دیگر یعنی آذربایجان غربی، ایلام و کرمانشاه هم بخشی از کردستان خودمختار محسوب شود. شورشیان مسلح با تصرف سنندج و تشکیل شورای موقت انقلابی و شورش در مریوان، نقده، بوکان، پاوه و سقز و دست زدن به جنایات و اقدامات خشونت آمیز، دولت را به واکنش واداشتند به نحوی که ارتش و نیروهای مردمی و پاسداران با هجوم به این شهرها به تنش آفرینی کردهای مسلح پایان دادند.(1)
کومله معتقد بود تمام امور از قانو ن گذاری، اجرائیات، امور انتظامی و فرهنگی باید به طور کامل خارج از دسترس و کنترل جمهوری اسلامی باشد. شوراهای قانونگذاری و اجرایی را که کومله مطرح می کرد اساساً شوراهایی بود که باید تحت رهبری کمونیست ها باشد و تسلیح عمومی هم فقط تحت رهبری کمونیست ها قابل قبول است.
عبارات ذیل در روزنامه کومله در رابطه با خودمختاری، اهداف این گروه را به خوبی نشان می دهد:
1- برای مطالعه بیشتر درباره این شورش بنگرید به: محدحسین الیاسی، «عملیات روانی در شورش: نمونه کردستان»، فصلنامه سیاست دفاعی، شماره 42، زمستان 1382.