تروریسم علیه انقلاب صفحه 218

بازمی گردد و بنابر خواست مادرش تن به ازدواج ناخواسته با دختر دائی اش می دهد. او در این مقطع، و به مدت 6 ماه و به صورت نامرتب در قالب جماعت تبلیغ به شهرهای استان می رفته است.

4. پیوستن به القاعده و طالبان

در بهار سال 1380 عبدالمالک ریگی به اتفاق چند نفر از دوستان هم دوره ای اش تصمیم به پیوستن به القاعده می گیرند و به منطقه بگران افغانستان می روند. آنها در پایگاه آموزشی القاعده به مدت دو ماه با انواع سلاح های نیمه سنگین و سنگین آشنا می شوند و آموزش های چریکی را فرامی گیرند و رسماً به عضویت القاعده درمی آیند. سپس با هماهنگی مسئولین پایگاه القاعده جهت ادامه تحصیل به شهر کویته پاکستان می روند و به صورت متفرقه بعضی از دروس دینی را آموزش می بینند. آنها به مدت سه ماه مرتب بین پایگاه القاعده در افغانستان و مدارس دینی کویته پاکستان در رفت و آمد بوده اند.

در حادثه 11 سپتامبر و اشغال افغانستان توسط آمریکا و ناتو آنها در شهر کویته بودند و با شنیدن خبر حمله نظامی آمریکا، به زاهدان می آیند و همه عناصر مرتبط و آموزش دیده و بعضی از اعضای خانواده را جمع کرده و با هدف کمک به طالبان و القاعده در مقابل حملات آمریکا به افغانستان می روند. مسئولیت افراد جمع شده که 37 نفر بودند به عبدالمالک سپرده می شود و از طریق مرزهای غیررسمی وارد افغانستان می شوند و در منطقه قندوز به القاعده و طالبان می پیوندند. آنها به مدت 2 ماه در قالب یکی از تیم های طالبان می جنگند و پس از شکست طالبان، در منطقه قندوز به اسارت نیروهای جبهه متحد شمال درمی آیند. در زمستان 1380 در یکی از پایگاه های اسراء، هویت ایرانی این افراد برای جبهه متحد آشکار می شود و پس از ابراز ندامت و دادن قول مبنی بر عدم حمایت از طالبان و القاعده در بهار 1381 آزاد می شوند و به ایران بازمی گردند. شکست طالبان و همچنین شکست در همکاری با طالبان و