تروریسم علیه انقلاب صفحه 230

8. عملیات انتحاری؛ آخرین تاکتیک

گروه تروریستی ریگی که با اعزام تیم های متعدد همچنان به عملیات های شهری از نوع انفجاری اصرار می ورزید و با ضربات پیاپی و عدم موفقیت در عملیات ها مواجه می شد، رویکرد جدیدی در اقدامات تروریستی برگزید. این بار با تجهیز یک دستگاه خودرو و رانندگی برادر کوچک عبدالمالک ریگی به نام عبدالغفور، قصد عملیات انتحاری در میدان صبحگاه نیروی انتظامی منطقه انتظامی سراوان را داشت. ولی به دلیل اطلاعات ضعیف، عملیات مذکور در یکی از اماکن دیگر نیروی انتظامی به غیر از میدان صبحگاه اجرا می شود که در این عملیات دو نفر از پرسنل انتظامی به شهادت رسیدند. هر چند در تبلیغات بعدی، گروه اعلام کرد دویست نفر از نیروهای انتظامی در این عملیات کشته شدند. البته اگر این عملیات به واقع در میدان صبح گاه صورت می گرفت شاید همین تعداد تلفات می گرفت.

با وجود این، شاید دستاوردهای دیگر عملیات انتحاری که ریگی بعدها از آن استفاده کرد با اهمیت تر از تعداد تلفات آن باشد. اول اینکه عبدالمالک ریگی از نظر افکار عمومی و به خصوص خانواده کشته شدگان گروه به شدت تحت فشار بود که چرا فرزندان مردم را برای عملیات به داخل کشور می فرستد و آنها را به کشتن می دهد، اما اعضای خانواده خودش از این مسئله استثناء هستند. لذا با انجام عملیات انتحاری توسط برادرش از این فشار رهایی یافت. دوم اینکه طی سال های قبل از آن ده ها تیم عملیاتی گروه جهت عملیات تروریستی به داخل کشور اعزام می شدند که اکثر آنها بدون موفقیت یا کشته می شدند و یا دستگیر و مجازات می شدند. اما با عملیات انتحاری، طلسم طرح های ناموفق شکست. سوم اینکه عملیات انتحاری بیش از سایر عملیات های تروریستی خسارت جانی وارد می کند و موجب رعب و وحشت می شود، به خصوص که طراحی عملیات های بعدی در اماکن مذهبی و در ایام خاص تأییدات این انگیزه را نشان داد. اما چهارم و مهم تر اینکه نوع عملیات های انتحاری چون نیاز به پشتیبانی کمتر دارد معمولاً کمتر