تروریسم علیه انقلاب صفحه 51

می یابد که نمونه ای از این ترورها، حادثه تروریستی چابهار بود که در روز 24 آذر در مسجد امام حسین(ع) صورت گرفت که طی آن بیش از 40 نفر کشته و بیش از 90 نفر زخمی شدند.

در تهران نیز ترورهایی صورت گرفت که نمونه آن ترور ندا آقاسلطان و صانع ژاله در 30 خرداد 1388 و 25 بهمن 1389 در میان آشوب ها بود.

2. علت ایدئولوژیک

علت ایدئولوژیک را از دو بعد می توان ارزیابی کرد که عبارتند از: 1. وجود مؤلفه های خشونت در برخی ایدئولوژی ها؛ 2. تعارض ایدئولوژی سازمان های تروریستی و خشونت گرا با ایدئولوژی حکومت کنونی.

در واقع یکی از دلایلی که موجب می شود یک سازمان یا گروه نتواند در درون یک حاکمیت به رقابت سیاسی بپردازد و یک چهره مخالف و خارج از حاکمیت بگیرد تضاد ایدئولوژیک میان آنها و حاکمیت است. زمانی که نظام ارزشی و بینشی هر دو متفاوت باشد، مدینه فاضله هر کدام فرق کند، اولویت بندی ها و سیاست ها و جهت های هر کدام مغایر با دیگری باشد و اصولاً توافقی میان آنها صورت نگیرد دو حالت متصور است: یا اینکه آن گروه سیاسی فعالیت سیاسی محتاطانه ای انجام دهد و نهایتاً به یک اپوزیسیون معمولی تبدیل می شود که تنها به برخی اظهارات و بیانات و نقدها و تبلیغ ها سرگرم می شود و یا اینکه به مقابله با حکومت از طریق خشونت آمیز برمی خیزد.

در تاریخ پس از انقلاب، «نهضت آزادی» و جبهه ملی به دلیل تضاد ایدئولوژیک با جمهوری اسلامی پس از شکست ائتلاف با گروه های شورشی فعالیت سیاسی خود را محتاطانه کردند و به یک اپوزیسیون معمولی تبدیل شدند. اما جریان هایی مانند مجاهدین خلق و چریک های فدایی خلق نه تنها به دلیل تعارضات ایدئولوژیک به مقابله با حاکمیت برخاستند، بلکه در پی آن دست به سلاح بردند و اقدام های تروریستی را