تروریسم علیه انقلاب صفحه 74

تروریستی را از طریق توجیه اقدامات مسلحانه خشن، شدت بخشد و از سوی دیگر می تواند با استناد به نفی خشونت باعث کاهش شدت اقدامات خشونت بار شود.(1)

سوم. تبیین رابطه ایدئولوژی و تروریسم

مبتنی بر برخی تعاریف، ایدئولوژی باعث ایجاد احساس آرامش و معنابخشی به زندگی افراد و جوامع می شود. ایدئولوژی باعث گسترش امید و وفاداری در بین افراد می شود که این امر گاهی سبب بروز اقدامات خشونت آمیز نیز شده است. این اقدامات در جهت دفاع از آنچه ارزشهای ایدئولوژی خوانده می شود صورت می گیرد.(2) برخی از متخصصانی که به بررسی نقش ایدئولوژی در شکل گیری تروریسم می پردازند معتقدند ایدئولوژی متغیری مستقل است که می تواند خشونت را تقویت نماید. ایدئولوژی نقش تحریک کننده و مشوق و بسیج کنندگی بسیاری دارد. با وجود این، ارتباط ایدئولوژی با تروریسم بسیار پیچیده بوده و به سادگی قابل فهم نیست. یورگنزمایر خشونت ایدئولوژیک را بخشی از مبارزه جهانی میان خیر و شری می داند که در زمان و مکانی واقعی و میان جوامعی رخ می دهد که در بسیاری مواقع افراد درگیر در این مبارزه به ایده های ایدئولوژی جهت توجیه اقدامات خویش دست می زنند.(3)

مبنای دیگر خشونت وجود تصور محاصره(4) توسط بیگانگان است و همواره این احساس وجود دارد که مبانی ایدئولوژیک آنها مورد تهاجم واقع شده است.(5) مسئله محاصره در میان افراد تندروی ایدئولوژیک گاهی ناشی از نیاز تفکیک میان خود و عالم خارج می باشد، به عنوان مثال سلفی های رادیکال دنیای دوگانه ای از خود و دیگری تعریف می کنند که مرز پاکی و پلیدی را مشخص می کند. این مرزبندی سبب

1- Ibid, pp. 648-9.
2- Mark Juergensmeyer, The Logic of Religious Violence, terrorism and counter terrorism, 2002, p. 151.
3- Paul R. Pillar, Terrorism and U.S. Foreign Policy (Washington DC: Brookings Institution Press, 2003), p. 65.
4- Siege.
5- Magnus Ranstorp, "Terrorism in the Name of Religion," in Russell D. Howard and Reid L. Sawyer (Eds), Terrorism and Counterterrorism: Understanding the New Security Environment (Connecticut: Mc Graw-Hill Dushkin-2002), p. 130.