- سخن مجمع 1
- اشاره 4
- حال نگاه بیندازید و ببینید: 8
- بخش اوّل: آیاتی که از علم غیب در زندگی انبیا و صالحین خبرمی دهد 47
- اشاره 47
- بخش دوّم: آیاتی که علم غیب را منحصر در خداوند متعال می داند و آن را از دیگران نفی می کند 56
- بخش سوّم: آیاتی که امکان علم غیب داشتن را برای غیر خداوند اثبات می کند 59
- بخش چهارم: آیاتی که اعطای علم غیب به خاتم پیامبران را اثبات می کند 60
- بخش پنجم: آیات و روایاتی که اعطای علم غیب به ائمّه(علیهم السّلام) (اهل بیت) را اثبات می کند 63
- بخش ششم: امام علی ابن ابی طالب(علیه السلام) و علم غیب 72
- بخش هفتم: روایاتی که از علم غیب امامان(علیه السلام) و پیشگوییهای آنان سخن می گوید 79
- اشاره 93
- 1- نظر شوکانی: 94
- 2- نظر ابن تیمیّه: 96
- 3- نظر ابن خلدون: 99
- 4- نظر فخر رازی: 100
- اشاره 102
- مراحل بحث پیرامون علم غیب ائمّه(علیهم السّلام) 106
- مرحلۀ نخست: در عصر امامان(علیهم السّلام) 106
- اشاره 113
- 1- شیخ مفید 113
- مرحلۀ دوّم: دوران پس از غیبت معصوم(علیه السلام) 113
- 2- شیخ طوسی 116
- اشاره 120
- مرحلۀ سوّم: از نظر علمای معاصر 120
- 2- شهید صدر 122
- اوّلاً: از راه نقل: 127
- 3- سیّد محمّد حسین طباطبایی 127
- اشاره 127
- نتیجۀ بحث 140
در این زمینه حدیثی از پیامبر(صلی الله علیه و آله) رسیده است که می فرماید:
«از فراست و زیرکی مؤمن بپرهیزید که او با نور خدا می بیند».
امّا باید این مکاشفات را به شرع، عرضه کنیم تا از (درستی) آنها مطمئن شویم. (1)
گاهی شیطان، برخی از مردم که دارای درک و احساس قوی و عواطفی جوشان هستند را می فریبد و به انواع طالع بینیها و حرکتهای عجیب و غریب - که با احکام اسلامی، سازگار نیست - می کشاند. این امور که «شطحات (اوهام)» نامیده می شود، از نظر آنان اسرار و رموز به حساب می آید. ظاهر این افراد، باطن و حقیقت آنان را نشان نمی دهد.
امّا این رفتارها (شطحات) عقاید بسیاری از مردم را تباه و فاسد کرده و آنان را به کفر و ارتداد از اسلام، واداشته است. (2)
2- نظر ابن تیمیّه:
او کارهای خارق العاده را به چند دسته تقسیم کرده است:
الف: مکاشفه که از نوع علم است
1- (1) - قطر الولی علی حدیث الولی، شوکانی، با تحقیق و مقدمّه ابراهیم هلال: 249.
2- (2) - همان: 250.