رازهای نهان در موسیقی (جوان و موسیقی) صفحه 64

2- بیرون آوردن از جدیت

اشاره

« ... موسیقی از اموری است که البته هر کسی بر حسب طبع، خوشش می­آید ، لکن از اموری است که انسان را از جدیت بیرون می­برد و به یک مطلب هزل می­کشاند . دیگر یک جوان که عادت کرده روزی چند ساعت با موسیقی سر و کار داشته باشد و اکثر اوقاتش را صرف بکند و پای موسیقی بنشیند و اینها ، از مسائل زندگی و از مسائل جدی به طور کلی غافل می­شود ، عادت می­کند ، همان طور که به مواد مخدر عادت می­کند دیگر نمی­تواند یک انسان جدی باشد که بتواند در مسائل سیاسی فکر بکند ، فکر انسان را موسیقی طوری بار می­آورد که دیگر انسان نتواند در غیر همان محیط مربوط به شهوت و موسیقی فکر بکند ».(1)

دو داستان زیبا و عبرت آموز

یزید بن عبدالملک

الف : اصفهانی می­گوید: یزید بن عبدالملک معبر خواننده را احضار کرد . معبر ترانه­ای خواند که خلیفه را به طرب آورد و فریاد زد : احسنت . پدر و مادرم فدایت.

دوباره معبر همان ترانه را تکرار کرد و یزید نیز گفته خود را تکرار کرد . لحظاتی بعد یزید از خود بی خود شد و به کنیزانش گفت : هر کار من کردم شما هم بکنید ، سپس به دورخانه می­چرخید و کنیزان نیز می­چرخیدند و چنین می­خواند :

ای خانه مرا بچرخان . و ای زمان مرا آرام کن ! ای معشوقه من مرا رها نکن و به خاطر خدا به من رحم کن . و سوگندت را فراموش نکن .

1- صحیفۀ نور ، ج 9 ، ص 155.