- دیباچه 1
- مقدمه 3
- اشاره 6
- بخش اول: عرفه روز نیایش 6
- گفتار اول: جایگاه روز عرفه 7
- ١. اهمیت روز عرفه 7
- ٢. فضیلتهای روز عرفه از چشمانداز قرآن و روایات 8
- الف) عرفه در آیینهقرآن کریم 8
- ب) عرفه در آیینه روایتها 9
- ٣. امامت و روز عرفه 15
- 4. فضیلتهای زیارت امام حسین (ع) در روز عرفه 20
- گفتار دوم: آیین نیایش 23
- ١. نیایش از چشمانداز آیههای قرآن کریم 23
- اشاره 23
- ٢. فضیلت نیایش 27
- الف) زمان دعا 35
- اشاره 35
- ٣. اسباب استجابت دعا 35
- ب) مکان دعا 37
- ج) اسم اعظم 38
- د) ترکیب دعا و زمان خاص 39
- ه) ترکیب دعا و مکان خاص 39
- الف) دعای با گریه 39
- و) ترکیب دعا با عمل خاص 39
- 4. آداب نیایش 39
- ب) دعای با توجه 42
- ج) اعتراف به تقصیر 43
- ١. نیایش عرفهحضرت اباعبدالله الحسین (ع) 46
- اشاره 46
- الف) مضمون عرفانی نیایش عرفۀ اباعبداللّه الحسین (ع) 46
- گفتار سوم: مهمترین نیایشهای وارده در روز عرفه 46
- ب) سند نیایش 49
- ٢. نیایش عرفه امام سجاد (ع) 52
- الف) اهمیت صحیفه مبارکه سجّادیه 52
- ب) نیایش عرفه صحیفه مبارکه سجّادیه 54
- بخش دوم: عرفات سرزمین عشق 56
- اشاره 56
- گفتار اول: جایگاه سرزمین عرفات 57
- ١. موقعیت جغرافیایی سرزمین عرفات 57
- ٢. فلسفۀ نامگذاری صحرای عرفات 63
- گفتار دوم: فضیلتهای عرفات در آیینه کتاب و سنت 70
- ١. فضیلت سرزمین عرفات در آیینۀ قرآن کریم 70
- ٢. فضیلت سرزمین عرفات در آیینه روایتها 74
- الف) اسرار وقوف عرفات 74
- ب) عرفات، تجلّیگاه بندگی 81
- ج) عرفات، محل استجابت دعا 85
- د) عرفاتیان، مشمول مغفرت خاصّه الهیاند 87
- ه) عرفات، درِ ورود به حرم 90
- و) مقام شفاعت 91
- ٣. عرفات در آیینۀ کلام بزرگان اهل سلوک 92
- الف) توصیههای اخلاقی 92
- ب) داستانهای عرفانی 96
- اظهار پشیمانی از اعمال گذشته 96
- پاداش عمل 97
- غفّارالذّنوب 98
- رحمت بیمنتهای الهی 99
- امید به درگاه خداوند 99
- عرفات، تجلیگاه لطف الهی 101
- گفتار سوم: صحرای عرفات، صحنه نیایش اولیای الهی 103
- الف) حضرت آدم (ع) و صحرای عرفات 103
- اشاره 103
- ١. وقوف انبیای عظام (علیهمالسلام) در صحرای عرفات 103
- ب) حضرت ابراهیم (ع) و صحرای عرفات 105
- د) پیامبر گرامی اسلام (ص) و صحرای عرفات 106
- ج) حضرت خضر (ع) و صحرای عرفات 106
- ٢. حضور امام عصر (عج) در عرفات 107
- اشاره 107
- الف) مغتنم شمردن فرصت حضور در سرزمین عشق 109
- ب) حکایتهایی در مورد وصال به حضرت ولیعصر (عج) 110
- یاری حجّاج به وسیله امام عصر (عج) 110
- ای دل! اگر عاشقی، در طلب یار باش 111
- کتابنامه 113
وَ قالَ رَبُّکُمُ ادْعُونِی أَسْتَجِبْ لَکُمْ إِنَّ الَّذِینَ یَسْتَکْبِرُونَ عَنْ عِبادَتِی سَیَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ داخِرِینَ (غافر: ۶٠)
پروردگار شما گفته است: مرا بخوانید تا [دعای] شما را اجابت کنم. در حقیقت، کسانیکه از پرستش من، تکبر میورزند، به زودی خوار به دوزخ درآیند.
٢. فضیلت نیایش
از در خویش خدایا به بهشتم مفرست که سر کوی تو از کون و مکان ما را بس
رسول خدا (ص) فرمود: «
ما مِنْ شَیْءٍ اَکرمَ عَلَی الله تعالی مِنَ الدُّعاءِ »(1)؛ «هیچچیزی نزد خدا گرامیتر و با ارزشتر از دعا نیست» .
حضرت در روایتی دیگر فرمود: «
اَلدُّعاءُ مُخُّ الْعِبادَةِ لا یُهْلَکُ مَعَ الدُّعاءِ اَحَدٌ »(2)؛ «دعا مغز عبادت است، هیچگاه کسی با دعا هلاک نمیشود» .
امام باقر (ع) نیز در پاسخ به سائلی که پرسید: «قرآن زیاد خواندن افضل است یا دعا زیاد کردن؟» فرمود: «زیاد دعا کردن افضل است» . سپس حضرت این آیه را خواند: قُلْ ما یَعْبَؤُا بِکُمْ رَبِّی لَوْ لا دُعاؤُکُمْ؛ «بگو: پروردگارم برای شما ارزشی قائل نیست اگر دعای شما نباشد» (فرقان: ٧٧) . (3)
در میان دستورهای دینی، بحث دعا فصل ویژهای را به خود
1- عدّة الداعی، ابن فهد حلی، ص٣١٣.
2- بحارالانوار، ج٩٣، ص٣٠٠.
3- عدّة الداعی، ص١۴.