مقدمه
قال اللّه تعالی: «واذا سئلک عبادی عَنّی فانی قریب اجیب دعوه الداع اذا دعان».(1)
دعا یعنی خواندن، صدا زدن پروردگار و نیایش با او؛ خواندن گاهی توأم با خواستن است و همراه با راز، نیاز و ابتهال.
«حقیقت دعا برای آن است که خدا انسان را به حضور بپذیرد و به او رو کند»(2).
دعا روی آوردن بنده به سوی خداست؛ روی آوردن به خدا یعنی روح عبادت و بندگی. اگر غایت خلقت انسان، عبادت تعریف شده است «وما خلقت الجن والانس إلاّ لیعبدون»(3) جوهره این عبادت و روح و نشاط آن، دعا
1- 1 _ سوره بقره / 186.
2- 2 _ حکمت عبادات، جوادی آملی، ص236.
3- 3 _ سوره ذاریات / 56.