- پیشگفتار 1
- مقدمه ناشر 1
- اشاره 2
- 1 - ظهور فعل در ماضی 3
- توضیح 3
- تحلیلی درباره آیه 3
- 2 - بیان اهمیت شرط 4
- 3 - نوع خوف پیامبرصلی الله علیه وآله 5
- 4 - مقصود از «الناس» 5
- 5 - معنای عصمت 5
- 1 - روایت ابی نعیم اصفهانی 6
- روایت ابی نعیم اصفهانی 6
- اشاره 6
- بررسی سند 6
- 2 - روایت ابن عساکر 7
- روایت ابن عساکر 7
- بررسی سند 8
- 3 - روایت واحدی 9
- روایت واحدی 9
- بررسی سند 9
- شأن نزول آیه از دیدگاه اهل بیت علیهم السلام 10
- 4 - روایت حبری 10
- راویان حدیث از صحابه 11
- راویان حدیث از تابعین 12
- راویان حدیث از علمای عامه 13
- دیدگاه شیعه درباره آیه تبلیغ 14
- 1 - نزول آیه در مورد محافظت پیامبرصلی الله علیه وآله در مدینه 17
- اشاره 17
- پاسخ 17
- 2 - نزول آیه در مورد حراست در مکه 18
- پاسخ 18
- پاسخ 19
- 3 - نزول آیه در جنگ با بنی انمار!! 19
- 5 - نزول آیه درباره مکر یهود!! 20
- 4 - نزول آیه درباره رجم و قصاص 20
- پاسخ 20
- پاسخ 21
- اشاره 23
- 1 - روایت ابی نعیم اصفهانی 24
- توضیح 24
- بررسی احادیث 24
- روایت ابی نعیم اصفهانی 24
- بررسی سند 25
- روایت خطیب بغدادی 26
- 2 - روایت خطیب بغدادی 26
- بررسی سند 27
- 3 - روایت ابن عساکر 28
- روایت ابن عساکر 28
- طریق دیگر از ابن عساکر 29
- 4 - طریق دیگر از ابن عساکر 29
- بررسی سند 29
- راویان نزول آیه در روز غدیر خم 30
- بررسی سند 30
- 1 - اشاره به دوران عظمت اسلام 31
- توضیح 31
- آراء در شأن نزول آیه 31
- 2 - نزول آیه در روز عرفه 32
- پاسخ 32
- پاسخ 33
- 3 - نزول آیه در روز غدیر خم 34
- طمع کافران 37
- مقصود از اکمال دین 39
- اشاره 39
- پاسخ 40
- پاسخ 40
- ویژگی های روز غدیر در آیه 41
- کیفیت نزول آیه 42
- کیفیت نزول آیه 42
- پاسخ 45
- اشاره 46
- 1 - ابو اسحاق ثعلبی 47
- اعتراف به نزول آیه در مورد قصه غدیر 47
- توضیح 47
- ابو اسحاق ثعلبی 47
- ترجمه سفیان بن عیینه 49
- ترجمه ابی اسحاق ثعلبی 49
- 2 - ابو عبید هروی (م 223) 50
- 3 - شیخ الاسلام حمّوئی 51
- 4 - حاکم حسکانی 52
- راویان حدیث از عامه 54
- راویان حدیث از اهل بیت علیهم السلام و اصحاب 54
- دلالت حدیث 56
- پاسخ به شبهات 56
- توضیح 56
- پاسخ 57
- پاسخ 58
- 2 - خداوند با وجود پیامبر کسی را عذاب نخواهد کرد!! 58
- 3 - اگر چنین بود باید معجزه می شد!! 59
- 4 - مسلمان عذاب دنیوی نمی شود!! 60
- پاسخ 60
- پاسخ 60
1- 146. الکشف والبیان، ذیل آیه.
2- 147. وفیات الاعیان، ج 1، ص 61 و 62.
3- 148. الوافی بالوفیات، ج 8، ص 33.
شمارش نیستند، از او روایت نقل کرده اند. و ثوری از قطّان، و او از ابن عیینه روایت نقل کرده است. علما اتفاق بر امامت و جلالت و عظمت مرتبه او دارند.»(1)
ذهبی گوید: «امام ابو محمد سفیان بن عیینه هلالی شیخ حجاز.»
شافعی گفته: اگر نبود مالک و سفیان، علم حجاز از بین رفته بود... او ثابت قدم در حدیث بود.
بهز بن اسد گفته: همانند ابن عیینه را ندیدم... و احمد گفته من کسی را داناتر به سنن از او نیافتم.»(2)(3)
یافعی می گوید: «علما در حقّ او گفته اند: او امام، عالم، ثابت و باورع بوده و اجماع بر صحت حدیث اوست....»(4)
2 - ابو عبید هروی (م 223)
هروی در تفسیرش به نام «غریب القرآن» در ذیل آیه « سَأَلَ سائِلٌ» می نویسد: «هنگامی که رسول خداصلی الله علیه وآله در غدیر خم آنچه قرار بود ابلاغ کند به مردم رساند و آن مطلب در کشورها و شهرها پخش شد، جابر بن نضر بن حارث بن کلده عبدری آمد و عرض کرد: ای محمد! تو ما را از جانب خدا امر کردی که شهادت به وحدانیت خدا دهیم... تا آخر روایت.»
ابن خلکان در ترجمه هروی می نویسد: «او مردی ربّانی، و دارای فنون مختلف در علوم اسلامی بود، روایتش حسن