- پیشگفتار 1
- مقدمه ناشر 1
- اشاره 2
- 1 - ظهور فعل در ماضی 3
- تحلیلی درباره آیه 3
- توضیح 3
- 2 - بیان اهمیت شرط 4
- 3 - نوع خوف پیامبرصلی الله علیه وآله 5
- 4 - مقصود از «الناس» 5
- 5 - معنای عصمت 5
- بررسی سند 6
- روایت ابی نعیم اصفهانی 6
- اشاره 6
- 1 - روایت ابی نعیم اصفهانی 6
- 2 - روایت ابن عساکر 7
- روایت ابن عساکر 7
- بررسی سند 8
- 3 - روایت واحدی 9
- بررسی سند 9
- روایت واحدی 9
- 4 - روایت حبری 10
- شأن نزول آیه از دیدگاه اهل بیت علیهم السلام 10
- راویان حدیث از صحابه 11
- راویان حدیث از تابعین 12
- راویان حدیث از علمای عامه 13
- دیدگاه شیعه درباره آیه تبلیغ 14
- 1 - نزول آیه در مورد محافظت پیامبرصلی الله علیه وآله در مدینه 17
- اشاره 17
- پاسخ 17
- پاسخ 18
- 2 - نزول آیه در مورد حراست در مکه 18
- 3 - نزول آیه در جنگ با بنی انمار!! 19
- پاسخ 19
- پاسخ 20
- 4 - نزول آیه درباره رجم و قصاص 20
- 5 - نزول آیه درباره مکر یهود!! 20
- پاسخ 21
- اشاره 23
- 1 - روایت ابی نعیم اصفهانی 24
- روایت ابی نعیم اصفهانی 24
- توضیح 24
- بررسی احادیث 24
- بررسی سند 25
- روایت خطیب بغدادی 26
- 2 - روایت خطیب بغدادی 26
- بررسی سند 27
- 3 - روایت ابن عساکر 28
- روایت ابن عساکر 28
- بررسی سند 29
- طریق دیگر از ابن عساکر 29
- 4 - طریق دیگر از ابن عساکر 29
- راویان نزول آیه در روز غدیر خم 30
- بررسی سند 30
- آراء در شأن نزول آیه 31
- 1 - اشاره به دوران عظمت اسلام 31
- توضیح 31
- پاسخ 32
- 2 - نزول آیه در روز عرفه 32
- پاسخ 33
- 3 - نزول آیه در روز غدیر خم 34
- طمع کافران 37
- اشاره 39
- مقصود از اکمال دین 39
- پاسخ 40
- پاسخ 40
- ویژگی های روز غدیر در آیه 41
- کیفیت نزول آیه 42
- کیفیت نزول آیه 42
- پاسخ 45
- اشاره 46
- 1 - ابو اسحاق ثعلبی 47
- توضیح 47
- اعتراف به نزول آیه در مورد قصه غدیر 47
- ابو اسحاق ثعلبی 47
- ترجمه سفیان بن عیینه 49
- ترجمه ابی اسحاق ثعلبی 49
- 2 - ابو عبید هروی (م 223) 50
- 3 - شیخ الاسلام حمّوئی 51
- 4 - حاکم حسکانی 52
- راویان حدیث از عامه 54
- راویان حدیث از اهل بیت علیهم السلام و اصحاب 54
- دلالت حدیث 56
- پاسخ به شبهات 56
- توضیح 56
- پاسخ 57
- پاسخ 58
- 2 - خداوند با وجود پیامبر کسی را عذاب نخواهد کرد!! 58
- 3 - اگر چنین بود باید معجزه می شد!! 59
- پاسخ 60
- 4 - مسلمان عذاب دنیوی نمی شود!! 60
- پاسخ 60
1- 157. شواهد التنزیل، ج 2، ص 381 - 385.
2- 158. السیاق فی تاریخ نیشابور، ص 37.
3- 159. تاریخ بغداد، ج 9، ص 391.
ترجمه اش تمجید کرده است.(1) گرچه برخی از معاصرینش او را تضعیف کرده اند، ولی بنا بر رأی ذهبی و ابن حجر، تضعیف معاصر قابل توجه نیست.(2)
- ابراهیم بن حسین کسائی معروف به ابن دیزل؛ ذهبی درباره او می گوید: «امام حافظ، ثقه، عابد... حاکم او را ثقه مأمون معرفی کرده است....»(3)
فضل بن دکین؛ او از رجال صحاح ستّه به شمار می آید. ابن حجر می گوید: «او ثقه و ثبت بوده و از بزرگان شیوخ بخاری به حساب می آید.»(4)
سفیان بن سعید؛ او که معروف به ثوری است، شعبه و سفیان بن عیینه و ابو عاصم نبیل و یحیی بن معین و بسیاری از علما او را امیرالمؤمنین در حدیث معرفی کرده اند. سفیان بن عیینه می گوید: اصحاب حدیث سه نفرند: ابن عباس در زمانش، شعبی در زمانش، ثوری در زمانش. عباس دوری می گوید: مشاهده کردم که یحیی بن معین هیچ کس را در فقه و حدیث و زهد و هر چیز، بر سفیان مقدم نمی داشت. او از رجال صحاح ستّه است.(5)
- منصور؛ همان منصور بن معتمر است که از رجال صحاح ستّه بوده و ابن حجر در شأن او گفته: «او ثقه و ثبت است و اهل تدلیس نبوده است.»(6)