- پیشگفتار 1
- اشاره 3
- 3 - خلقت انسان از نفس واحده 5
- اشاره 5
- 2 - عارضی بودن تفرقه 5
- 1 - نفخ صور از جانب خدا برای آدم علیه السلام 5
- 6 - الهام به نفس بشر 6
- 5 - فطرت یکسان 6
- 4 - تکریم بنی آدم 6
- 8 - پیامبر همگان 7
- 9 - همگانی بودن بعثت 7
- 7 - یکپارچگی امت اسلامی 7
- قرآن و اتحاد ملّی 8
- روایات و اتحاد ملّی 12
- سیره پیامبرصلی الله علیه وآله در مورد اتحاد ملّی 15
- اتحاد ملّی در صدر اسلام از دیدگاه مستشرقان 19
- 1 - مخالفت با شعارهای قومی 21
- راه کارهای اتّحاد ملّی 21
- توضیح 21
- 2 - ایجاد اخوّت بین اقوام 22
- 3 - دادن پُست ها به اقوام مختلف 22
- 4 - تقویت ارزش های دینی 23
- 5 - پیوندهای خانوادگی بین اقوام 23
- تعصب مذموم 25
- 7 - طرد اقوام نااهل از خود 25
- اشاره 27
- اقسام انسجام اسلامی 28
- اشاره 28
- 2 - انسجام حقیقی 29
- روایات و دعوت به انسجام سیاسی 30
- توضیح 32
- راهکارهای انسجام سیاسی 32
- 1 - شناخت هر مذهب از منابع آن 32
- 2 - حسن ظنّ به دیگری 33
- 4 - حکم به ظاهر افراد 36
- قرآن و حکم به ظاهر افراد 36
- اشاره 36
- روایات اهل بیت علیهم السلام و حکم به ظاهر افراد 37
- روایات اهل سنت و حکم به ظاهر افراد 38
- د) شاطبی می گوید 43
- الف) ابن تیمیه می گوید 43
- ب) ابن حجر عسقلانی می گوید 43
- ه) ذهبی می گوید 43
- و) رشید رضا در تفسیر «المنار» می گوید 44
- ز) ابن حزم می گوید 45
- 6 - دوری از خطّ غلو 46
- 5 - گفت و گو در مسائل اختلافی 46
- 8 - ضرورت یک صدایی به هنگام شداید 51
- 7 - پرهیز از کید دشمنان اسلامی 51
- 9 - پرهیز از کلمات حساسیت زا و نفرت انگیز به یکدیگر 51
- 11 - رعایت اخلاق اسلامی نسبت به یکدیگر 53
- 10 - پرهیز از ناسزا گفتن به مقدسات طرف مقابل 53
- 12 - ملاقات و گفت و گو 54
- 14 - یکی شدن اصطلاحات 55
- 15 - بازنگری تدوین تاریخ اسلامی 56
- 16 - پرداختن به مسائل مهم 58
- 17 - همکاری در مسائل اتفاقی 61
- 1 - توحید 66
- 2 - ابعاد جهانی اسلام 66
- توضیح 66
- 3 - گسترش روحیه برادری 66
- 4 - همکاری اجتماعی 67
- 5 - مسجد و اقامه جمعه و جماعت 68
- 6 - حج، کنگره عظیم جهان اسلام 68
- 7 - به کار گرفتن زبان عربی در عبادات 69
- 2 - وجود شیعه در بین جامعه 77
- اشاره 77
- 1 - حفظ جان شیعیان 77
- 3 - اتمام حجّت بر تمام مردم 78
- توضیح 79
- 2 - به استضعاف کشیدن گروهی از مردم 79
- 3 - کشتار و اسارت 79
- 1 - بی آبرویی 79
- 1 - اتهام به یکدیگر 80
- اشاره 80
- 3 - نداشتن بینش سیاسی واقع بینانه 84
- 2 - عدم تعقل 84
- 6 - حکم به لوازم اعتقاد 85
- 5 - عدم توجه به دشمن مشترک 85
- 4 - شناخت هر مذهب از زبان مخالفان 85
- 7 - سوء ظنّ به دیگری 86
- انسجام تکوینی در صدر اسلام 87
- وصیّت پیامبران به پیروی از جانشین به حقّ 88
- وحدت حقیقی بر محور امام معصوم علیهم السلام 89
- اشاره 94
- 1 - امتحان ملائکه و شیطان با خلقت حضرت آدم علیه السلام 94
- 2 - امتحان امُت اسلامی در وحدت بر مسأله امامت 96
- ایمان همراه با ولایت 98
- علم پیامبرصلی الله علیه وآله به اختلاف امت اسلامی 102
- توجیه کلام حضرت هارون علیه السلام 103
- رجوع به خدا و رسول هنگام اختلاف در جانشین پیامبرصلی الله علیه وآله 105
- حرمت کتمان حقایق 107
- امام علی علیه السلام و دعوت به اهل بیت علیهم السلام 109
- غدیر، محور انسجام حقیقی 111
- طرح غدیر، در راستای انسجام اسلامی 116
- توضیح 124
- غدیر از دیدگاه برخی اهل سنت 124
- 1 - محمد بن محمد غزّالی 125
- 2 - محمد بن طلحه شافعی 125
- 3 - سبط بن جوزی 126
- 4 - محمد بن یوسف گنجی شافعی 126
- 6 - تقی الدین مقریزی 127
- 7 - سعدالدین تفتازانی 127
- 1 - فرید الدین عطار نیشابوری (513 - 586 ق) 129
- اشاره 129
- پیام های غدیر به جامعه اسلامی 136
محمد خلیل هراس در شرح نونیه ابن قیم جوزیه می گوید: «والذی یظهر من کلام الأئمه انّهم لایفرقون فی الحکم بین اللوازم البیّنه الظاهره واللوازم الخفیه؛ فانّ الانسان قد یذهل عن اللازم القریب، بل غالب کلامهم عن اللوازم البیّنه التی ثبت لزومها؛ فاذا ثبت عدم المؤاخذه بها و عدم لزومها فالخفیه من باب اولی»؛(1) «آنچه از کلام امامان به دست می آید این که آنان بین لوازم آشکار و ظاهر و لوازم مخفی - در عدم جواز انتساب به افراد - فرق نمی گذارند؛ زیرا انسان گاهی از لوازم قریب غافل است، بلکه غالب کلام انسان از لوازم آشکار است که لزومش ثابت می باشد. حال اگر نمی توان کسی را به لوازم آشکار مؤاخذه کرد پس در لوازم خفی به طریق اولی نمی توان انسان را مؤاخذه نمود».
4 - حکم به ظاهر افراد
اشاره
از مصادیق رحمت الهی آن است که احکامش را بر یقین مترتب کرده نه بر گمان و وهم؛ یعنی تا یقین بر خلاف نداری حکم به برائت باید کرد؛
قرآن و حکم به ظاهر افراد
خداوند متعال می فرماید: «یأَیُّها الَّذِینَ آمَنُوا إِذَا ضَرَبْتُمْ فِی سَبِیلِ اللَّهِ فَتَبَیَّنُوا وَلاَتَقُولُوا لِمَنْ أَلْقَی إِلَیْکُمُ السَّلامَ لَسْتَ مُؤْمِناً تَبْتَغُونَ عَرَضَ الْحَیَوهِ الدُّنْیا»؛(2) «ای کسانی که ایمان آورده اید! هنگامی که در راه خدا گام می زنید (و به سفری برای جهاد می روید)، تحقیق کنید! و بخاطر این که سرمایه ناپایدار دنیا (و
1- شرح نونیه ابن قیم، ج 2، ص 235.
2- نساء/ 94.