- پیشگفتار 1
- اشاره 3
- 1 - نفخ صور از جانب خدا برای آدم علیه السلام 5
- اشاره 5
- 2 - عارضی بودن تفرقه 5
- 3 - خلقت انسان از نفس واحده 5
- 6 - الهام به نفس بشر 6
- 5 - فطرت یکسان 6
- 4 - تکریم بنی آدم 6
- 7 - یکپارچگی امت اسلامی 7
- 9 - همگانی بودن بعثت 7
- 8 - پیامبر همگان 7
- قرآن و اتحاد ملّی 8
- روایات و اتحاد ملّی 12
- سیره پیامبرصلی الله علیه وآله در مورد اتحاد ملّی 15
- اتحاد ملّی در صدر اسلام از دیدگاه مستشرقان 19
- راه کارهای اتّحاد ملّی 21
- توضیح 21
- 1 - مخالفت با شعارهای قومی 21
- 2 - ایجاد اخوّت بین اقوام 22
- 3 - دادن پُست ها به اقوام مختلف 22
- 4 - تقویت ارزش های دینی 23
- 5 - پیوندهای خانوادگی بین اقوام 23
- 7 - طرد اقوام نااهل از خود 25
- تعصب مذموم 25
- اشاره 27
- اشاره 28
- اقسام انسجام اسلامی 28
- 2 - انسجام حقیقی 29
- روایات و دعوت به انسجام سیاسی 30
- 1 - شناخت هر مذهب از منابع آن 32
- راهکارهای انسجام سیاسی 32
- توضیح 32
- 2 - حسن ظنّ به دیگری 33
- قرآن و حکم به ظاهر افراد 36
- 4 - حکم به ظاهر افراد 36
- اشاره 36
- روایات اهل بیت علیهم السلام و حکم به ظاهر افراد 37
- روایات اهل سنت و حکم به ظاهر افراد 38
- د) شاطبی می گوید 43
- ب) ابن حجر عسقلانی می گوید 43
- الف) ابن تیمیه می گوید 43
- ه) ذهبی می گوید 43
- و) رشید رضا در تفسیر «المنار» می گوید 44
- ز) ابن حزم می گوید 45
- 6 - دوری از خطّ غلو 46
- 5 - گفت و گو در مسائل اختلافی 46
- 9 - پرهیز از کلمات حساسیت زا و نفرت انگیز به یکدیگر 51
- 8 - ضرورت یک صدایی به هنگام شداید 51
- 7 - پرهیز از کید دشمنان اسلامی 51
- 11 - رعایت اخلاق اسلامی نسبت به یکدیگر 53
- 10 - پرهیز از ناسزا گفتن به مقدسات طرف مقابل 53
- 12 - ملاقات و گفت و گو 54
- 14 - یکی شدن اصطلاحات 55
- 15 - بازنگری تدوین تاریخ اسلامی 56
- 16 - پرداختن به مسائل مهم 58
- 17 - همکاری در مسائل اتفاقی 61
- 2 - ابعاد جهانی اسلام 66
- توضیح 66
- 3 - گسترش روحیه برادری 66
- 1 - توحید 66
- 4 - همکاری اجتماعی 67
- 6 - حج، کنگره عظیم جهان اسلام 68
- 5 - مسجد و اقامه جمعه و جماعت 68
- 7 - به کار گرفتن زبان عربی در عبادات 69
- اشاره 77
- 1 - حفظ جان شیعیان 77
- 2 - وجود شیعه در بین جامعه 77
- 3 - اتمام حجّت بر تمام مردم 78
- 2 - به استضعاف کشیدن گروهی از مردم 79
- توضیح 79
- 3 - کشتار و اسارت 79
- 1 - بی آبرویی 79
- اشاره 80
- 1 - اتهام به یکدیگر 80
- 3 - نداشتن بینش سیاسی واقع بینانه 84
- 2 - عدم تعقل 84
- 6 - حکم به لوازم اعتقاد 85
- 5 - عدم توجه به دشمن مشترک 85
- 4 - شناخت هر مذهب از زبان مخالفان 85
- 7 - سوء ظنّ به دیگری 86
- انسجام تکوینی در صدر اسلام 87
- وصیّت پیامبران به پیروی از جانشین به حقّ 88
- وحدت حقیقی بر محور امام معصوم علیهم السلام 89
- 1 - امتحان ملائکه و شیطان با خلقت حضرت آدم علیه السلام 94
- اشاره 94
- 2 - امتحان امُت اسلامی در وحدت بر مسأله امامت 96
- ایمان همراه با ولایت 98
- علم پیامبرصلی الله علیه وآله به اختلاف امت اسلامی 102
- توجیه کلام حضرت هارون علیه السلام 103
- رجوع به خدا و رسول هنگام اختلاف در جانشین پیامبرصلی الله علیه وآله 105
- حرمت کتمان حقایق 107
- امام علی علیه السلام و دعوت به اهل بیت علیهم السلام 109
- غدیر، محور انسجام حقیقی 111
- طرح غدیر، در راستای انسجام اسلامی 116
- غدیر از دیدگاه برخی اهل سنت 124
- توضیح 124
- 2 - محمد بن طلحه شافعی 125
- 1 - محمد بن محمد غزّالی 125
- 3 - سبط بن جوزی 126
- 4 - محمد بن یوسف گنجی شافعی 126
- 7 - سعدالدین تفتازانی 127
- 6 - تقی الدین مقریزی 127
- اشاره 129
- 1 - فرید الدین عطار نیشابوری (513 - 586 ق) 129
- پیام های غدیر به جامعه اسلامی 136
الیهم»؛(1) «چگونه بر ما سزاوار است تا بین خود و قوم خود و کسانی که از اهل سنت با آن ها معاشرت داریم از کسانی که بر ولایت شما همانند ما نیستند رفتار نماییم؟ حضرت فرمود: نظر به امامان خود کنید، کسانی که به آن ها اقتدا می نمایید، هرکاری که آنان کردند شما نیز چنین کنید، به خدا سوگند که امامان شما مریضان آن ها را عیادت کرده و در تشییع جنازه شان حاضر می شوند و به نفع و ضرر آن ها گواهی داده و امانت را به آن ها باز می گردانند».
12 - ملاقات و گفت و گو
در حاشیه «الدرالکامنه» ابن حجر عسقلانی آمده است: «انّ ابن المطهّر حج فی اواخر عمره... لمّا حجّ اجتمع هو و ابن تیمیه و تذاکرا فاعجب ابن تیمیه کلامه فقال له: من تکون یا هذا؟ فقال: الذی تسمیه ابن المنجس. فحصل بینهما انس و مباسطه»؛(2) «همانا ابن مطهّر - علامه حلّی قدس سره - در اواخر عمرش حج به جای آورد... بعد از اتمام حج او و ابن تیمیه با یکدیگر اجتماع کرده و با هم مذاکره نمودند. ابن تیمیه از کلام او به تعجب آمد و به او گفت: تو کیستی ای مرد؟ او گفت: من همان کسی هستم که او را ابن المنجس نامیده ای در آن هنگام بود که بین آن دو انس و گشاده رویی حاصل شد».
1- کافی، ج 2، ص 636.
2- الدرالکامنه، ج 2، ص 71 - 72،منهاج السنه، ج 1، ص 99، توزیع دارأُحُد،با تحقیق رشادسالم.