- پیشگفتار 1
- اشاره 3
- 3 - خلقت انسان از نفس واحده 5
- 1 - نفخ صور از جانب خدا برای آدم علیه السلام 5
- 2 - عارضی بودن تفرقه 5
- اشاره 5
- 5 - فطرت یکسان 6
- 4 - تکریم بنی آدم 6
- 6 - الهام به نفس بشر 6
- 9 - همگانی بودن بعثت 7
- 8 - پیامبر همگان 7
- 7 - یکپارچگی امت اسلامی 7
- قرآن و اتحاد ملّی 8
- روایات و اتحاد ملّی 12
- سیره پیامبرصلی الله علیه وآله در مورد اتحاد ملّی 15
- اتحاد ملّی در صدر اسلام از دیدگاه مستشرقان 19
- توضیح 21
- راه کارهای اتّحاد ملّی 21
- 1 - مخالفت با شعارهای قومی 21
- 3 - دادن پُست ها به اقوام مختلف 22
- 2 - ایجاد اخوّت بین اقوام 22
- 4 - تقویت ارزش های دینی 23
- 5 - پیوندهای خانوادگی بین اقوام 23
- 7 - طرد اقوام نااهل از خود 25
- تعصب مذموم 25
- اشاره 27
- اشاره 28
- اقسام انسجام اسلامی 28
- 2 - انسجام حقیقی 29
- روایات و دعوت به انسجام سیاسی 30
- راهکارهای انسجام سیاسی 32
- توضیح 32
- 1 - شناخت هر مذهب از منابع آن 32
- 2 - حسن ظنّ به دیگری 33
- قرآن و حکم به ظاهر افراد 36
- 4 - حکم به ظاهر افراد 36
- اشاره 36
- روایات اهل بیت علیهم السلام و حکم به ظاهر افراد 37
- روایات اهل سنت و حکم به ظاهر افراد 38
- ه) ذهبی می گوید 43
- الف) ابن تیمیه می گوید 43
- د) شاطبی می گوید 43
- ب) ابن حجر عسقلانی می گوید 43
- و) رشید رضا در تفسیر «المنار» می گوید 44
- ز) ابن حزم می گوید 45
- 5 - گفت و گو در مسائل اختلافی 46
- 6 - دوری از خطّ غلو 46
- 9 - پرهیز از کلمات حساسیت زا و نفرت انگیز به یکدیگر 51
- 7 - پرهیز از کید دشمنان اسلامی 51
- 8 - ضرورت یک صدایی به هنگام شداید 51
- 10 - پرهیز از ناسزا گفتن به مقدسات طرف مقابل 53
- 11 - رعایت اخلاق اسلامی نسبت به یکدیگر 53
- 12 - ملاقات و گفت و گو 54
- 14 - یکی شدن اصطلاحات 55
- 15 - بازنگری تدوین تاریخ اسلامی 56
- 16 - پرداختن به مسائل مهم 58
- 17 - همکاری در مسائل اتفاقی 61
- 2 - ابعاد جهانی اسلام 66
- 3 - گسترش روحیه برادری 66
- توضیح 66
- 1 - توحید 66
- 4 - همکاری اجتماعی 67
- 5 - مسجد و اقامه جمعه و جماعت 68
- 6 - حج، کنگره عظیم جهان اسلام 68
- 7 - به کار گرفتن زبان عربی در عبادات 69
- اشاره 77
- 1 - حفظ جان شیعیان 77
- 2 - وجود شیعه در بین جامعه 77
- 3 - اتمام حجّت بر تمام مردم 78
- 2 - به استضعاف کشیدن گروهی از مردم 79
- 1 - بی آبرویی 79
- توضیح 79
- 3 - کشتار و اسارت 79
- اشاره 80
- 1 - اتهام به یکدیگر 80
- 3 - نداشتن بینش سیاسی واقع بینانه 84
- 2 - عدم تعقل 84
- 5 - عدم توجه به دشمن مشترک 85
- 4 - شناخت هر مذهب از زبان مخالفان 85
- 6 - حکم به لوازم اعتقاد 85
- 7 - سوء ظنّ به دیگری 86
- انسجام تکوینی در صدر اسلام 87
- وصیّت پیامبران به پیروی از جانشین به حقّ 88
- وحدت حقیقی بر محور امام معصوم علیهم السلام 89
- 1 - امتحان ملائکه و شیطان با خلقت حضرت آدم علیه السلام 94
- اشاره 94
- 2 - امتحان امُت اسلامی در وحدت بر مسأله امامت 96
- ایمان همراه با ولایت 98
- علم پیامبرصلی الله علیه وآله به اختلاف امت اسلامی 102
- توجیه کلام حضرت هارون علیه السلام 103
- رجوع به خدا و رسول هنگام اختلاف در جانشین پیامبرصلی الله علیه وآله 105
- حرمت کتمان حقایق 107
- امام علی علیه السلام و دعوت به اهل بیت علیهم السلام 109
- غدیر، محور انسجام حقیقی 111
- طرح غدیر، در راستای انسجام اسلامی 116
- غدیر از دیدگاه برخی اهل سنت 124
- توضیح 124
- 1 - محمد بن محمد غزّالی 125
- 2 - محمد بن طلحه شافعی 125
- 3 - سبط بن جوزی 126
- 4 - محمد بن یوسف گنجی شافعی 126
- 6 - تقی الدین مقریزی 127
- 7 - سعدالدین تفتازانی 127
- اشاره 129
- 1 - فرید الدین عطار نیشابوری (513 - 586 ق) 129
- پیام های غدیر به جامعه اسلامی 136
از آثار وحدت سیاسی
از آثار وحدت سیاسی پی بردن به مواضع یکدیگر و در نتیجه دوری از تعصبات بی مورد است، اینک به نمونه هایی از این اثر اشاره می کنیم؛
1 - شیخ محمود شلتوت، رئیس دانشگاه الأزهر مصر در عصر خود، بعد از مطالعه فراوان در فقه شیعه و مرجعیت اهل بیت علیهم السلام پی به اعتبار شیعه جعفری برده و فتوای معروف خود را در جواز تعبّد به مذهب جعفری صادر می کند و می گوید: «مذهب جعفری، معروف به مذهب شیعه امامی اثنا عشری، مذهبی است که تعبّد به آن شرعاً جایز است، همانند سایر مذاهب اهل سنت، لذا سزاوار است بر مسلمانان که آن را شناخته و از تعصّبِ به ناحقّ نسبت به مذاهبی معیّن خلاصی یابند».(1)
2 - شیخ أزهر، دکتر محمّد محمّد فحّام نیز در تقریظی که بر فتوای شلتوت نوشت نظر او را تأیید کرده، می گوید: «الشیخ محمود شلتوت: انا کنت من المعجبین به و بخلقهو یعلمه و بسعه اطلاعه و تمسکه من اللغه العربیه و تفسیر القرآن و من دراسه لأصول الفقه و قد افتی بذلک. فلا اشک انّه افتی فتوی مبنیه
1- اسلامنا، رافعی، ص 59 ؛ مجله رساله الاسلام، تاریخ 13 ربیع الاول 1378 هجری، قاهره.