- پیشگفتار 1
- اشاره 3
- 3 - خلقت انسان از نفس واحده 5
- 2 - عارضی بودن تفرقه 5
- اشاره 5
- 1 - نفخ صور از جانب خدا برای آدم علیه السلام 5
- 5 - فطرت یکسان 6
- 6 - الهام به نفس بشر 6
- 4 - تکریم بنی آدم 6
- 8 - پیامبر همگان 7
- 7 - یکپارچگی امت اسلامی 7
- 9 - همگانی بودن بعثت 7
- قرآن و اتحاد ملّی 8
- روایات و اتحاد ملّی 12
- سیره پیامبرصلی الله علیه وآله در مورد اتحاد ملّی 15
- اتحاد ملّی در صدر اسلام از دیدگاه مستشرقان 19
- توضیح 21
- 1 - مخالفت با شعارهای قومی 21
- راه کارهای اتّحاد ملّی 21
- 2 - ایجاد اخوّت بین اقوام 22
- 3 - دادن پُست ها به اقوام مختلف 22
- 5 - پیوندهای خانوادگی بین اقوام 23
- 4 - تقویت ارزش های دینی 23
- 7 - طرد اقوام نااهل از خود 25
- تعصب مذموم 25
- اشاره 27
- اشاره 28
- اقسام انسجام اسلامی 28
- 2 - انسجام حقیقی 29
- روایات و دعوت به انسجام سیاسی 30
- توضیح 32
- 1 - شناخت هر مذهب از منابع آن 32
- راهکارهای انسجام سیاسی 32
- 2 - حسن ظنّ به دیگری 33
- قرآن و حکم به ظاهر افراد 36
- اشاره 36
- 4 - حکم به ظاهر افراد 36
- روایات اهل بیت علیهم السلام و حکم به ظاهر افراد 37
- روایات اهل سنت و حکم به ظاهر افراد 38
- الف) ابن تیمیه می گوید 43
- ب) ابن حجر عسقلانی می گوید 43
- د) شاطبی می گوید 43
- ه) ذهبی می گوید 43
- و) رشید رضا در تفسیر «المنار» می گوید 44
- ز) ابن حزم می گوید 45
- 5 - گفت و گو در مسائل اختلافی 46
- 6 - دوری از خطّ غلو 46
- 9 - پرهیز از کلمات حساسیت زا و نفرت انگیز به یکدیگر 51
- 8 - ضرورت یک صدایی به هنگام شداید 51
- 7 - پرهیز از کید دشمنان اسلامی 51
- 11 - رعایت اخلاق اسلامی نسبت به یکدیگر 53
- 10 - پرهیز از ناسزا گفتن به مقدسات طرف مقابل 53
- 12 - ملاقات و گفت و گو 54
- 14 - یکی شدن اصطلاحات 55
- 15 - بازنگری تدوین تاریخ اسلامی 56
- 16 - پرداختن به مسائل مهم 58
- 17 - همکاری در مسائل اتفاقی 61
- 2 - ابعاد جهانی اسلام 66
- توضیح 66
- 1 - توحید 66
- 3 - گسترش روحیه برادری 66
- 4 - همکاری اجتماعی 67
- 6 - حج، کنگره عظیم جهان اسلام 68
- 5 - مسجد و اقامه جمعه و جماعت 68
- 7 - به کار گرفتن زبان عربی در عبادات 69
- 2 - وجود شیعه در بین جامعه 77
- اشاره 77
- 1 - حفظ جان شیعیان 77
- 3 - اتمام حجّت بر تمام مردم 78
- توضیح 79
- 1 - بی آبرویی 79
- 2 - به استضعاف کشیدن گروهی از مردم 79
- 3 - کشتار و اسارت 79
- 1 - اتهام به یکدیگر 80
- اشاره 80
- 2 - عدم تعقل 84
- 3 - نداشتن بینش سیاسی واقع بینانه 84
- 4 - شناخت هر مذهب از زبان مخالفان 85
- 5 - عدم توجه به دشمن مشترک 85
- 6 - حکم به لوازم اعتقاد 85
- 7 - سوء ظنّ به دیگری 86
- انسجام تکوینی در صدر اسلام 87
- وصیّت پیامبران به پیروی از جانشین به حقّ 88
- وحدت حقیقی بر محور امام معصوم علیهم السلام 89
- اشاره 94
- 1 - امتحان ملائکه و شیطان با خلقت حضرت آدم علیه السلام 94
- 2 - امتحان امُت اسلامی در وحدت بر مسأله امامت 96
- ایمان همراه با ولایت 98
- علم پیامبرصلی الله علیه وآله به اختلاف امت اسلامی 102
- توجیه کلام حضرت هارون علیه السلام 103
- رجوع به خدا و رسول هنگام اختلاف در جانشین پیامبرصلی الله علیه وآله 105
- حرمت کتمان حقایق 107
- امام علی علیه السلام و دعوت به اهل بیت علیهم السلام 109
- غدیر، محور انسجام حقیقی 111
- طرح غدیر، در راستای انسجام اسلامی 116
- توضیح 124
- غدیر از دیدگاه برخی اهل سنت 124
- 1 - محمد بن محمد غزّالی 125
- 2 - محمد بن طلحه شافعی 125
- 3 - سبط بن جوزی 126
- 4 - محمد بن یوسف گنجی شافعی 126
- 7 - سعدالدین تفتازانی 127
- 6 - تقی الدین مقریزی 127
- 1 - فرید الدین عطار نیشابوری (513 - 586 ق) 129
- اشاره 129
- پیام های غدیر به جامعه اسلامی 136
سیاست گذاری اهل بیت علیهم السلام درباره شیعه
اشاره
از مجموعه عملکرد و روایات اهل بیت علیهم السلام، سیاست گذاری خاصی درباره شیعیانشان استفاده می شود که بر اساس آن انسجام سیاسی و وحدت اسلامی استوار شده است؛
1 - حفظ جان شیعیان
از مجموعه سیره اهل بیت علیهم السلام و دستورات آنان استفاده می شود که آنان تأکید فراوان بر حفظ جان شیعیانشان داشتند و هرگز نمی خواستند جان آن ها بی جهت به خطر بیفتد، و لذا سفارشی اکید به تقیّه در عمل و رفتار در مقابل مخالفان می نمودند تا مبادا کاری انجام دهند که آنان را تحریک کرده و بر ضدّ شیعیان دست به اقدامی بزنند که بر جان و مال و آبرو و ناموس آن ها ضرر داشته باشد.
2 - وجود شیعه در بین جامعه
از مجموعه ادّله استفاده می شود که اهل بیت علیهم السلام می خواستند شیعیانشان در وسط جامعه باشند تا برای دیگران الگو گردند.
عبداللَّه بن زیاد می گوید: «سلّمنا علی ابی عبداللَّه علیه السلام بمنی ثم قلت: یابن رسول اللَّه! انّا قوم مجتازون لسنا نطیق هذا المجلس منک کلّما اردناه، فاوصنا؟ قال: علیکم بتقوی اللَّه وصدق الحدیث و اداء الأمانه و حسن الصحبه لمن صحبکم، و افشاء السلام و اطعام الطعام، صلّوا فی مساجدهم و عودوا مرضاهم، واتبعوا جنائزهم؛ فانّ ابی حدّثنی: انّ شیعتنا اهل البیت کانوا خیار من کانوا منهم؛ ان کان فقیه کان منهم و ان کان امام کان منهم، و کذلک (کونوا) احبّونا الی الناس