بانک جامع اشعار غدیرستان صفحه 1041

تا گفته این قصیده غرّا را

شماره 3

مرا به عالم زر بود با تو این میثاق

که باشم از همه عالم فقط تو را مشتاق

ص: 275

هنوز خلق نگردیده بود آب و گلم

که در حریم دلم بر تو ساختند رواق

زبس به روی تو عاشق شدم نمی دانم

ز شوق وصل مرا می کشند یا به فراق

به شوق آنکه بیایی به دیدنم دم مرگ