آینه غدیر در روایت شیعه و اهل سنت صفحه 131

گفت: ای عباس! برادر زاده ات پادشاهی بزرگی دارد گفتم: این پیمبری است(1) اینک به سوی قوم برو! و به آنها خبر بده، ابوسفیان با شتاب به مسجدالحرام درآمد و بانگ زد

ای قرشیان! محمد با سپاهی که تاب مقابله ندارید اینک می رسد، هر کس به مسجدالحرام درآید در امان است و هر کس به خانه من آید یا در خانه خود بماند و در خانه به روی خویش بندد در امان است.

پیامبر همراهان را به چند قسمت ترتیب داد و هر گروه را از بالا و پایین روانه داخل مکه ساخت و دستور داد تا کسی به جنگ شما نیاید شما نباید بجنگید زبیر را فرمود تا پرچم اسلام را بالای مکه در حجون(سرگردنه) نصب کند، و تا رسیدن پیامبر صبر کند، و سعدبن عباده را مأمور کرد از کداء وارد شود و سعد هنگام ورود به گروه خود گفت امروز روز جنگ است، و یکی از مهاجران این خبر را به پیامب_ر صلی الله علیه و آله رسانید که بیم اس_ت سعد به قرشی_ان بتازد و حضرت پیامبر علی ابن ابیطالب علیه السلام را فرم_ود به سعد برس و پرچم از او بگی_ر و آن را به مکه بر.(2)

نوشته اند فقط یک مورد که خالدبن ولید در رأس سپاه بود جنگی رخ داد که با بنی بکر و حبشیان بود وهزیمت کردند.

پیامبر از بالای مکه وارد شد و مردم با او بیعت کردند، رسول الله بر در کعبه ایستاد و گفت: خدایی جز خدای یگانه بیشریک نیست که به وعده خود وفا کرد، و بنده خویش را فیروزی داد، و احزاب را فراری کرد. بدانید که هر امتیاز و خون و مال مورد ادعا به جز پرده داری خانه و سقایت حاج محو شد؛ بدانید که قتل خطا چون قتل عمد است، مقتول تازیانه و عصا را نیز خونبها باید.

ای گروه قرشیان! خدا غرور جاهلیت و تفا خر به پدران را از میان برد، مردم