آینه غدیر در روایت شیعه و اهل سنت صفحه 136

اگر این قدرت، قدرت ابوسفیان که دنبال بهانه بود برای تجدید سروری و عمر می دانست که بعد از پیامبر اگر پشتوانه امامت وخلافت علی علیه السلام را ابوسفیان به دست آورد سروری و همه کاره بودن عمر از دست عمر خارج خواهد شد همچنین در ذهن عمر می گذشت که اگر علی و همراهان او را که در خانه به محاصره گرفته است اگر همان تهدیدی را که گفت اگر اهل خانه برای بیعت با ابی بکر حاضر نشوند خانه را بر سر اهل خانه خراب می کنم(یعنی همه را خواهم کشت) و جسارت را به انتها می رسانید بهانه خوبی(البته نه به نفع اسلام) به دست ابوسفیان می افتاد که عمر به فرمان ابی بکر خانه ای را که پیامبر هر روز صبح اول وقت بر در آن می ایستاد و بر اهل خانه سلام می کرد و درود می فرستاد بر سر اهل خانه خراب کرد و همه را کشت علی علیه السلام و بنی هاشم و تعدادی از صحابه در خانه حضرت زهرا علیهاالسلام بودند، از جمله زبیر را نام برده اند که شمشیر در دست او بود و با حمله عمر شمشیر از دستش افتاد و شکست پیامبر آمدن چنین وضعیتی را می دید و شاید لازم می دانست که در مقابل عمر ابوسفیان هم باشد زحمات ابلاغ رسالت و اکمال دین کم نبود، اگر چه مسلمانان تا آن روز همه عرب تازه مسلمان بودند با ویژگیهای قبیله ای و نژادی اما دین اسلام باید پایدار بماند که با همه پست و بلندیها، با سربلندی در جهان ادامه و گسترش یابد. ابوسفیان دلش به حال اسلام و دین محمد صلی الله علیه و آله نمی سوخت، بلکه مثل دیگران سر سروری داشت و در سر اندیشه به دست آوردن ریاست چندی پیش خود را داشت و علی علیه السلام هم که پرورده پیامبر و قرآن بود در آن موقع جز عده معدودی همراه نداشت می دانست ابوسفیان چه در نظر دارد و چگونه می اندیشد، لذا دست ابوسفیان را عقب زد و بیعت او را نخواست و برای حفظ اسلام رنج یک سکوت ممتد و جانکاه را بر خود روا داشت که فرمود: صبر کردم همانند کسی که خار در چشم و استخوان در گلو دارد نویسنده از ذکر وقایع تاریخ جلو افتاد می باید این مطالب در زمان وقوع ذکر می شد اما موضوع آوردن عباس عموی پیامبر ابوسفیان را برای اسلام آوردن او و خواست عمر کشتن ابوسفیان را و پذیرفتن پیامبر اسلام ابوسفیان را و حقایق نهفته در این جریان فرمان قلم را از دست گرفت چون سزاوار دقت، ریز وقایعی است که در لابلای صفحات تاریخ ثبت شده است و