آینه غدیر در روایت شیعه و اهل سنت صفحه 462

این است که آن دسته از راویان حدیث غدیر که همسو با مخالفین علی علیه السلام بودند، سعی کردند مسئله غدیر و موضوع نصب علی علیه السلام توسط پیامبر صلی الله علیه و آله به امامت و خلافت را از مجرای صحیح آن که امر پروردگار و دارای اهمیت این چنین است که: «وَ إِنْ لَمْ تَفْعَل فما بلّغت رسالته» را، با اطلاع رسانی های متفاوت از مقام فرمان الهی و ربوبی خود فرود آرند و به مرتبه سفارش دوستی با علی علیه السلام برسانند، و در ضمن به نحو اشاره و کنایه القا شود که پیامبر خویشاوند و داماد خود را بر دیگران ترجیح داد و به جانشینی خود انتخاب کرد، و این خلاف دأب عرب است.

این ادعا، لایه زیرین تبلیغات و در گوشیهای گزارش حجهالوداع و سفر پیامبر از مدینه به مکه و از مکه به غدیر و از غدیر به مدینه است.

مسلمانان اطراف مدینه و حتی مسافرین مدینه را منافقین گیج تبلیغاتی کردند و با عادات و خلق و خویی که اعراب از لحاظ تربیتی و آداب و رسوم قبیله ای پیش از اسلام داشتند، تسلط بر افکار عمومی آسان بود و توانستند مقصد خود را که نادیده گرفتن نصب الهی علی علیه السلام به خلافت بعد از رسول خدا صلی الله علیه و آله بود را در اذهان جاگیر، و زمینه را برای پیشبرد مقاصد خود آماده کنند و کردند.

اما از آنجا که خورشید همیشه زیر ابر پنهان نمی ماند، ابوبکر بیمار، از سر غفلت افشاگری می کند.

و صریح می گوید: آیا از این خشنود هستید که من چنین کسی را برای خلافت شما برگزیدم، ما یکی از خویشاوندان خود را اختیار نکردیم، به این جمله آخر قول ابی بکر توجه شود که یادآوری می کند و در واقع کنایه می زند که کاری که پیامبر کرد و علی علیه السلام را که خویشاوند و داماد او بود، به جانشینی خود انتخاب کرد و ما آن را نپذیرفتم، حال من چنین کاری را نکردم که خلیفه انتخابی من مورد قبول شما باشد.

مسئله فرمان الهی و رسالت پیامبر و شایستگی و همه آنچه را که پیامبر صلی الله علیه و آله در غدیر خم مطرح و در طول سفر حجه الوداع به آنها سفارش و پی درپی تأکید فرموده بود را زیر سؤال می برد، و مسئله خویشاوندی و به کنایه موروثی شدن خلافت را مورد نقد قرار می دهد؛ که ما یکی از خویشاوندان خود را برای خلافت بعد از خود