آینه غدیر در روایت شیعه و اهل سنت صفحه 464

بهترین وسیله آرامش او می گردید. نوشته اند که بعد از وفات فاطمه علیهاالسلام و تا شش ماه که از بیعت ابی بکر می گذشت خانه او کعبه آمال دلدادگان و اصحاب او بود که لحظه ای او را تنها نمی گذاشتند.

آری علی علیه السلام همانند کسی که خار در چشم و استخوان در گلو داشت برای حفظ اسلام و جلوگیری از درگیری ها خود را کنار کشید.

او پیش از این نیز برای پیشرفت اسلام همه وجود و توان خود را به کار بسته بود و امروز هم برای حفظ اسلام توانست از حق و میراث الهی خود چشم را بسته نگاه دارد.

امام علی بن ابیطالب علیه السلام از این پس بدون توجه به اینکه حق او غصب شده است، مشکلات و دشواری های فکری و رفتاری مردم را می دید و می سنجید و پیوسته با راهنمایی در مسایل علمی و پیچیده قضایی به اتکاء قرآن و دستورها و رفتارهای رسول خدا صلی الله علیه و آله مردم و دستگاه حکومت را یاری می رساند.

(ابوبکر با شیوه های متفاوت چند نمونه زیر توانست به مدت دو سال و سه ماه یا چهار ماه زمام مسلمین را در دست نگهدارد و سپس آن را طبق وصیت کتبی بر عمربن الخطاب وانهاد.

ابوبکر به زیاد بن ولید بیاضی نوشت که با مرتدان یمن و کسانی که زکات نمی دهند نبرد کند کنده را چندین پادشاه بود که عنوان پادشاهی داشتند و هر یک از ایشان را علفچری بود که جز آن را نمی چرانید.

هنگامی که [اینان] در قرقگاههای خود بودند، زیاد شبانه بر ایشان تاخت [غافلگیر کرد] و آنها را دستگیر و چارپایان و بر دگان بسیاری به دست آورد پس اشعث بن قیس سر راه بر ایشان گرفت و اسیران را از دست آنان باز ستاند، و چون ارتداد اشعث و کاری که انجام داد به ابی بکر رسید، عکرمه بن ابی جهل را با لشکری برای جنگ ایشان فرستاد، وی هنگامی رسید، که زیاد بن لبید و مهاجر بن ابی امیه آنان را (اشعث و یاران او را) در میان گرفته و بسیاری از آنان را کشته و غنیمت های بسیاری به دست آورده بودند، پس مهاجر و زیاد به همراهان خود گفتند: برادران شما از حجاز رسیده اند آنها را شریک خویش گردانید و به آنان ببخشید، اشعث خواستار صلح شد و برای بستگان خویش امان گرفت و از خود