آینه غدیر در روایت شیعه و اهل سنت صفحه 660

اجتماع حکمان

چنانکه از پیش مقرر شده بود علی علیه السلام چهارصد نفر را به پیشوایی شریح بن هانی حارثی و پیش نمازی عبدالله بن عباس و رتق و فتق امور فرستاد که ابوموسی اشعری را همراهی می کردند.

و معاویه نیز عمروبن عاص را با چهار صد کس از مردم شام روانه دومهالجندل کردند که در «آذرخ» جای گرفتند.

وضع همراهان چنین بود که چون معاویه به عمرو پیغام می داد یا نامه می نوشت و دستور می داد فرستاده می آمد و می رفت و هیچ یک از شامیان دخالت نمی کردند و هیچ کس نمی فهمید چه آورد و چه گفت و چه شد اما هر وقت فرستاده علی علیه السلام می آمد پیش ابن عباس می آمدند و از او می خواستند خبر را با انها در میان گذارد.

ابن عباس به آنها می گفت: چرا تعقل نمی کنید؟ نمی بینید که فرستاده معاویه می آید و می رود و کسی سؤالی نمی کند و حرفی در این باره نمی زند، اما شما هر روز در کنار من به حدس و تخمین می پردازید.(1)

این وضع مردم شام نسبت به معاویه و مردم عراق نسبت به علی علیه السلام بود. برای یادآوری دیدار ابوموسی اشعری و عمروبن عاص را خلاصه می کنیم از یعقوبی، گوید (در دومهالجندل در ماه ربیع الاول سال 38 فراهم آمدند. پس عمروبن عاص ابوموسی اشعری را برای فریب از معاویه نام برد و گفت: او صاحب خون عثمان است و در قریش بزرگوار است. لیکن آنچه منظور نظرش بود نزد [ابوموسی] نیافت، گفت: پس پسرم عبدالله ابوموسی گفت: شایسته خلافت نیست، گفت: پس عبدالله بن عمر گفت: او سنت عمر را زنده می کند، اکنون درست گفتی پس علی علیه السلام را خلع کن و من هم معاویه را خلع می کنم، و مسلمانان انتخاب می کنند.

عمرو بن عاص ابوموسی را پیشتر به منبر فرستاد، عبدالله بن عباس خود را به ابوموسی رساند و به او گفت عمروبن عاص کارش فریبکاری است او را پیش از