آینه غدیر در روایت شیعه و اهل سنت صفحه 695

همه را دیگر بار آماده کرده بود که مگر کار معاویه را پایان دهد؛ که با شمشیر زهرآلود ابن ملجم مرادی این فرصت از دست رفت.

(دوران امامت علی علیه السلام پس از رسول خدا سی سال بود که بیست و چهار سال و شش ماه از این مدت را آنحضرت نمی توانست دخالتی در کارها و احکام اسلام بنماید و همواره در تقیه بود (و از اظهار نظر و بیان حقایق خودداری فرموده با آنها که سر کار بودند) مدارا می کرد، و چهار سال و ششماه دیگر را (نیز که خود بر سر کار آمد) گرفتار جنگ با منافقین بود: آنان که بیعت شکنی کردند (چون طلحه و زبیر) و آنان که از حق روگرداندند (چون معاویه و یارانش) و آنان که از دین بیرون رفتند (چون خوارج نهروان) و در تمامی این مدت به فتنه گمراهان دچار گشته دست او را بسته بودند.(1))

(شهادت امیرالمؤمنین علیه السلام پیش از سپیده دم در شب جمعه بیست و یکم ماه مبارک رمضان سال چهلم هجری اتفاق افتاد، و آن حضرت به وسیله شمشیر کشته شد، و کشنده اش ابن ملجم مرادی لعنه اللت علیه بود که در مسجد کوفه حضرت را کشت.(2))

پی گیری از المراجعات شرف الدین

پی می گیریم حقانیت و اندوه شیعه را در طول تاریخ با فرازهایی از کتاب ارزشمند المراجعات(3)

از عالم بزرگ شیعه السید شرف الدین، در بردارنده 112 نامه که بین ایشان و بزرگ عالم اهل سنت رئیس دانشگاه الازهر مصر، الشیخ سلیم البشری(4) به نحوی

1- . ارشاد شیخ مفید، ترجمه رسول محلاتی، ص 7 و 8.
2- . همان.
3- . المراجعات، از آیت الله علامه سید شرف الدین، چاپ انوار المهدی 1421 ه_.ق و ترجمه آن، محمد جعفر امامی به نام رهبری امام علی علیه السلام از دیدگاه قرآن و پیامبر، انتشارات اسلامی وابسته به حوزه علمیه قم.
4- . الشیخ سلیم البشری (مالکی، رئیس دانشگاه الازهر مصر متولد 1248 و متوفی 1335 هجری قمری که درباره مدیریت و ریاست او بر دانشگاه الازهر نوشته اند در عهد مدیریت او الازهر نظم و نسق عالی یافت و روش تدریس و امتحان منظم برقرار شد او در اداره الازهر حزم و اراده ای فوق العاده داشت.