آینه غدیر در روایت شیعه و اهل سنت صفحه 703

است که می فرمایید گذشتگان صالح، متدین به این مذاهب بوده اند و آنها را اعدل و افضل مذاهب می دانستند و در تمام اعصار و همه جا متفقاً طبق آنها عمل می نمودند، گویا شما مطلع نیستید که صالحان پیشین و هم آنها که بعد آمده اند، یعنی شیعیان آل محمد صلی الله علیه و آله که در حقیقت نصف مسلمانان را تشکیل می دادند به مذهب ائمه (اهل بیت) و «ثقل» رسول الله صلی الله علیه و آله متدین بوده اند و از آن، کوچکترین انحرافی نیافته اند، آنها از زمان علی و فاطمه علیهاالسلام تا هم اکنون مطابق این روش عمل می کرده اند، یعنی از آن زمان که نه اشعری و نه هیچ کدام از مذاهب ائمه اربعه، و نه پدران آنها وجود داشته اند، این مسلماً بر شما مخفی نیست.

3- علاوه مسلمانان قرنهای سه گانه نخستین متدین به هیچ کدام از این مذاهب نبوده اند این مذاهب کجا و مردم قرون اول و دوم و سوم کجا؟

که بهترین قرون به شمار می رود؛ زیرا اشعری در سال 270 هجری تولد یافته و در حدود سال 335 از دنیا رفته است.

و احمد حنبل در سال 132 به دنیا آمده و در سال 241 از دنیا رفته است. و شافعی در سال 95 قدم به این جهان گذارده و در سال 179به سرای دیگر شتافته است. و ابوحنیفه در سال 80 تولد یافته و در سال 150 به جهان باقی قدم گذارده است.

اما شیعه از صدر اسلام متدین به مذهب اهل بیت علیه السلام بوده که اهل بیت به آنچه در خانه است آشناترند و غیر شیعه به مذهب و روش علماء صحابه و تابعین عمل می کردند.

بنابراین چه دلیلی همه مسلمانان را ملزم می سازد که پس از سه قرن اول به مذاهب نامبرده عمل کنند، نه مذهب دیگری که از پیش مورد عمل بوده است و چه چیز آنها را وادار ساخته که از «همردیفان و همسنگان «کتاب خدا» سفیران ثقل و زاد پیامبر صلی الله علیه و آله «مخزن علوم وی» و «کشتی نجات» رهبران «امان» و «باب حطه» امت عدول کنند؟

4- چه چیز سبب شده که باب اجتهاد بر روی مسلمانان محکم بسته شود در حالی که سه قرن نخستین برروی همه گشوده بود؟ آیا چیزی جز پناه بردن به عجز، اطمینان به کسلی و سستی، رضایت به محرومیت و قناعت به جهل و نادانی است؟