آینه غدیر در روایت شیعه و اهل سنت صفحه 751

5- ابن خلدون – العبر فی خبر من غبر – ص 138.

و بسیاری دیگر از مورخان و نویسندگان معتبر(1))

پایان بحث پیدایش شیعه را با آیه شریفه: ان الذین آمنوا و عملوا الصالحات اولئک هم خیر البریه. که تواتر راویان مور اعتماد آن را ذکر کرده اند و قول مفسر معروف اهل تسنن ابن جریر طبری را تأیید و متذکر شده اند منور می کنیم که گفت و گفته اند از پیامبر بزرگوار سئوال شد؟

(اولئک هم خیرالبریه) را فرمود: (انت یا علی و شیعتک) و ابن عساکر از جابربن عبدالله انصاری نقل کرده است که گفت:

«کُنَّا عِنْدَ النَّبِیِّ صلی الله علیه و آله فَأَقْبَلَ عَلِیُّ بْنُ أَبِی طَالِبٍ علیه السلام فَقَالَ النَّبِیُّ صلی الله علیه و آله وَ الَّذِی نَفْسِی بِیَدِهِ إِنَّ هَذَا وَ شِیعَتَهُ لَهُمُ الْفَائِزُونَ یَوْمَ الْقِیَامَهِ» وَنَزَلَتْ:

«إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ أُولئِکَ هُمْ خَیْرُ الْبَرِیَّهِ»

نازل شد:(2) و پس از این هرگاه علی علیه السلام از دور پیدا می شد اصحاب می گفتند: خیرالبریه آمد. استاد کردعلی رئیس مجمع علمی عربی دمشق و از دانشمندان اهل تسنن پیرامون کلمه «شیعه» گوید: «گروهی از بزرگان صحابه پیامبر در عصر آن حضرت به موالات علی علیه السلام شناخته شدند و کسانی که از بین صحابه رسول شهرت به شیعه بودن داشتند عبارت بودند از: سلما فارسی، عمار بن یاسر، ابوذر غفاری حذیفه بن یمان خذیمه بن ثابت، ابوایوب انصاری خالد بن سعید بن عاص، قیس بن سعد بن عباده، ذی الشهادتین.(3)

1- . تلخیص از تاریخ تشیع اصفهان، مهدی فقیه ایمانی، ص 31 – 32.
2- . تاریخ تشیع اصفهان، ص 35.
3- . خطط الشام، ج 6، ص246، چاپ بیروت، 13 91.