الغدیر همراه جلد 3 صفحه 10

چهل ویکم: ابوالعلا معرّی

اشاره

ابوالعلا معرّی در سال 363 ﻫ ولادت یافته و در 449 ﻫ وفات یافته است.(1)

تراجم نگاران و شرح حال نویسان درباره او فراوان نوشته اند. شهرت او در حدّی بی نیاز از بیان است. مقام ادبی او از دیوانش پیدا و بی نیاز از اقامه برهان است.

غدیریّه او:

لعمرک ما اسرّ بیوم فطر

و لا اضحی و لا بغدیر خمّ

و کم ابدی تشیّعه غویّ

لأجل تنسّبٍ ببلاد قمّ

به جانت سوگند من نه در روز فطر، نه در روز اضحی، نه در روز غدیرخم ، شاد نیستم. چه بسا آدم گمراهی، تظاهر به تشیع می کند تا خود را به قم منسوب بدارد. چه روشنایی که چشم کور مادرزاد از آن بی بهره است و چه سخنی که گوش ناشنوا آن را در نمی یابد و تباه می شود...(2)

چهل ودوم: مؤید فی الدین

هبهالله بن موسی شیرازی، مؤید فی الدین، از مبلّغان بزرگ فاطمیان و در علم و دانش و هنر یگانه دوران و تک دانه ای از امت مسلمانان در زمان خویش و نابغه ای در ادبیات منظوم بوده است که بهره فراوانی از شعر داشته است. علّامه