الغدیر همراه جلد 3 صفحه 59

و چه فخر و ثنای بزرگی است. او در سال 1005 ﻫ وفات نمود.

هشتادویکم: بهاءالمله والدین

محمدبن حسین شیخ الاسلام، معروف به شیخ بهایی، مشهورتر از آن است که بخواهیم در وصفش بنگاریم. آثار و آوازه اش حتی در جهان خارج از اسلام نیز پیچیده است. کتابی در بزرگان شیعه نیست که به بیان حالات و آثار او نپرداخته باشد. شیخ بهایی سی سال جهانگردی کرد و سپس در اصفهان مقیم گشت و در جوار امام رضا (علیه السلام) ، هشتمین پیشوای معصوم، آرمیده است.

نسب او همان طور که در شرح حال پدر بزرگوارش، شیخ حسین آمد، به حارث همدانی می رسد. شرح حال او را بسیاری از دانشمندان و تراجم نویسان در کتاب هاشان آورده اند. علّامه امینی (رضی الله عنه) نام42 نفر از آنان را یاد می کند. همچنین از مشایخ و شاگردان او که تعدادشان به 100 نفر می رسد، نام می برد در ادامه 77 عنوان از آثار شیخ بهایی را معرفی می نماید:

علّامه امینی (رضی الله عنه) همچنین به تعدادی زیادی از شروح و تعلیقات گروهی از دانشمندان معاصر او و پس از او اشاره کرده است.