الغدیر همراه جلد 4 صفحه 32

و علی (علیه السلام) برخاست و وضو ساخت و نماز عصر خواند و آنگاه آفتاب غروب کرد.

«فردای قیامت خدا می داند که دروغگوی متکبر و مغرور، کیست؟»(1)

پنجم: ملل و نحل

پنجم: ملل و نحل(2)

این کتاب، هر چند که در بدزبانی و بیهوده گویی و یاوه سرایی همانند کتاب ابن حزم نیست؛ اما در فرازهایی از آن، نظرهای ساختگی و دروغ های فراوان آمده که هیچ خواننده ای نمی تواند آن ها را نادیده انگارد و انتقاد نکند.

علّامه امینی (رضی الله عنه) سخنان شهرستانی را در دو بخش به بوته نقد کشیده است. در بخش اوّل به نقد و پاسخ به دروغ هایی که به بزرگان متکلمان شیعه، درباره خدا تعالی، نسبت داده، پرداخته است و در بخش دوم یاوه سرایی های او را درباره شیعه و تاریخچه امامان، پاسخ داده است.

بخش اوّل:

1. هشام بن حکم گوید: خدا جسمی است دارای ابعاد در هفت وجب خود، و در جای مخصوص و جهت خاصی قرار گرفته است!