الغدیر همراه جلد 4 صفحه 51

ثالثاً: ادّعاهای اجماع علما بر مکی بودن هل اتی، توسط ابن تیمیه، محلّ بحث است. برخی، برخلاف آن، نظر داده اند و حافظ بیهقی آن را مدنی شمرده است.(1)

رابعاً: آن کس که سوره را مکی دانسته، تصریح کرده که آیه مربوط به اطعام، مدنی است.

خامساً: مکّی بودن سوره ای دلیل بر آن نیست که آن قبل از هجرت نازل شده باشد، ممکن است در حجه الوداع نیز نزول یافته باشد.

اجر رسالت

ابن تیمیه در رسالت آیه «قل لا اسئلکم علیه اجراً الًا الموده فی القربی»(2)هم دچار اشکال است. او مدعی است که لزوم مودّت اهل بیت از این آیه، بر نمی آید. او علّامه حلّی را در استدلال کلامی و روایی اش، به کذب متهم می کند و می گوید آیه مکّی است و ازدواج علی (علیه السلام) و فاطمه زهرا (علیها السلام) در مدینه رخ داده است و حسنین (علیهما السلام) در مدینه به دنیا آمده اند و در نتیجه روایت منقول را دروغ می پندارد.

امّا علّامه امینی (رضی الله عنه) در جواب با ذکر چهل و پنج شاهد از محدثان صاحب اثر به نزول آیه در شأن اهل بیت و فرزندان