- مقدمه 1
- عربده های جاهلیّت نخست 5
- ای مادر! برایش گریه کن و به عزایش بنشین 7
- دفاع از زید شهید 10
- علّامه امینی: 13
- یک دروغ خنده آور 15
- سوّم: «کتاب الفَرق بین الفِرق» 17
- اشاره 19
- 1. رافضی ها مسلمان نیستند، آغاز پیدایش آن ها بیست و پنج سال پس از رحلت پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) است! 19
- 3. تحریف کتاب 22
- 4. شیعیان ازدواج با نه زن را جایز و خوردن کلم پیچ «کرنب» را به زعم این که با خون حسین (علیه السلام) روئیده و پیشتر وجود نداشته است، حرام می دانند. 23
- 5. تأخیر در بیعت ابی بکر 24
- 6. امامت و پیش نمازی زن با جنین در شکم 24
- 7. محبّت پیامبر دلیلی بر فضیلت 25
- 8. در تأویل آیه «ویطعمون الطعام علی حبه مسکینا و یتیماً و اسیراً.» 26
- 9. اخوّت و برادری پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) با علی (علیه السلام) 27
- 11. حدیث ردّ شمس 30
- 10. علم خدا 30
- اشاره 30
- متن حدیث: 31
- بخش اوّل: 32
- پنجم: ملل و نحل 32
- بخش دوّم: 34
- 8. ویژگی شیعه در نزد شهرستانی 36
- متن حدیث 47
- نزول سوره هل اتی 50
- تولّای مرتدان 50
- اجر رسالت 51
- حدیث «مؤاخات» 52
- حدیث «تحریم ذریّه فاطمه بر آتش» 53
- پیرامون حدیث «علی مع الحق ...» 53
- حدیث «خشم و رضای فاطمه» 56
- حدیث «علی فاروق امّت است» 57
- درباره جمل و صفین 59
- امّا ده فضیلت علی (علیه السلام) 64
- اینک نظری و گذری 64
- هفتم- البدایه و النهایه 68
- اشاره 68
- 2. درباره حدیث طیر(پرنده) 69
- 3. علی (علیه السلام) ساقی کوثر 69
- 4. ابن کثیر و اولین اسلام آور بودن علی (علیه السلام) 70
- 5. آیه پنجاه و پنجم مائده 71
- 6. ابن کثیر و حدیث اعلام برائت از مشرکان توسط علی (علیه السلام) 72
- 7. حدیثی درباره علی (علیه السلام) 73
- 8. خرافه شتر دو کوهان (خراسانی) 74
- هشتم- محاضرات تاریخ الامم الاسلامیه 75
- نهم- السنّه و الشیعه 86
- مسئله توقیع 91
- کتب اربعه شیعه 91
- دهم- الصراع بین الاسلام و الوثنیه 92
- شماره های 13،12،11 106
- کتاب های فجرالاسلام، ضحی الاسلام و ظهرالاسلام 106
- پانزدهم- عقیده شیعه 110
- شانزدهم- الوشیعه در نقد عقاید شیعه 111
- پندی نیکو 113
توسط ابن تیمیه و سخنان او، ردّ نص با قیاس و اجتهاد است. او از حکمت مؤاخات و هدف رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) از آن غافل بوده است
حدیث «تحریم ذریّه فاطمه بر آتش»
ابن تیمیه این حدیث را هم به اجماع و اتفاق حدیث شناسان دروغ قلمداد می کند و در اثبات دعوی خود، فلسفه بافی، نظرپردازی و قیاس می کند.
شگفتا! او می پندارد که امر اجماع و اتفاق به اراده او بستگی دارد که هر چه را نپسندید و آن را نفی کرد، به اجماع علما مستند کند!
کاش می دانستیم او چنان حدیثی را که علّامه امینی (رضی الله عنه) با ذکر شانزده مأخذ آورده، چگونه دروغ می پندارد؟(1)
پس، بعد از اثبات صحّت حدیث، تکاپوی ابن تیمیه با قیاس و استحسان، رنج بی حاصل است. افزون بر آن علّامه امینی (رضی الله عنه) ، جز آن حدیث، احادیث دیگری را با همان مضامین مختلف حدیثی یاد کرده است.
پیرامون حدیث «علی مع الحق ...»
این حدیث را گروهی از صحابه و حافظان سرشناس حدیث مانند
1- الغدیر، 3/175.