- مقدمه 1
- عربده های جاهلیّت نخست 5
- ای مادر! برایش گریه کن و به عزایش بنشین 7
- دفاع از زید شهید 10
- علّامه امینی: 13
- یک دروغ خنده آور 15
- سوّم: «کتاب الفَرق بین الفِرق» 17
- اشاره 19
- 1. رافضی ها مسلمان نیستند، آغاز پیدایش آن ها بیست و پنج سال پس از رحلت پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) است! 19
- 3. تحریف کتاب 22
- 4. شیعیان ازدواج با نه زن را جایز و خوردن کلم پیچ «کرنب» را به زعم این که با خون حسین (علیه السلام) روئیده و پیشتر وجود نداشته است، حرام می دانند. 23
- 5. تأخیر در بیعت ابی بکر 24
- 6. امامت و پیش نمازی زن با جنین در شکم 24
- 7. محبّت پیامبر دلیلی بر فضیلت 25
- 8. در تأویل آیه «ویطعمون الطعام علی حبه مسکینا و یتیماً و اسیراً.» 26
- 9. اخوّت و برادری پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) با علی (علیه السلام) 27
- اشاره 30
- 11. حدیث ردّ شمس 30
- 10. علم خدا 30
- متن حدیث: 31
- بخش اوّل: 32
- پنجم: ملل و نحل 32
- بخش دوّم: 34
- 8. ویژگی شیعه در نزد شهرستانی 36
- متن حدیث 47
- تولّای مرتدان 50
- نزول سوره هل اتی 50
- اجر رسالت 51
- حدیث «مؤاخات» 52
- پیرامون حدیث «علی مع الحق ...» 53
- حدیث «تحریم ذریّه فاطمه بر آتش» 53
- حدیث «خشم و رضای فاطمه» 56
- حدیث «علی فاروق امّت است» 57
- درباره جمل و صفین 59
- اینک نظری و گذری 64
- امّا ده فضیلت علی (علیه السلام) 64
- اشاره 68
- هفتم- البدایه و النهایه 68
- 3. علی (علیه السلام) ساقی کوثر 69
- 2. درباره حدیث طیر(پرنده) 69
- 4. ابن کثیر و اولین اسلام آور بودن علی (علیه السلام) 70
- 5. آیه پنجاه و پنجم مائده 71
- 6. ابن کثیر و حدیث اعلام برائت از مشرکان توسط علی (علیه السلام) 72
- 7. حدیثی درباره علی (علیه السلام) 73
- 8. خرافه شتر دو کوهان (خراسانی) 74
- هشتم- محاضرات تاریخ الامم الاسلامیه 75
- نهم- السنّه و الشیعه 86
- کتب اربعه شیعه 91
- مسئله توقیع 91
- دهم- الصراع بین الاسلام و الوثنیه 92
- کتاب های فجرالاسلام، ضحی الاسلام و ظهرالاسلام 106
- شماره های 13،12،11 106
- پانزدهم- عقیده شیعه 110
- شانزدهم- الوشیعه در نقد عقاید شیعه 111
- پندی نیکو 113
حدیث جامع نبوی
پیامبر گرامی فرمود: پس از من فتنه ای رخ می دهد، در آن هنگام با علی بن ابی طالب باشید که در روز قیامت، او نخستین کسی است که با من دست دهد. او صدّیق بزرگ و فاروق این امّت است، او حق را از باطل جدا می سازد. او امیر و رئیس مؤمنان، و مال و ثروت، رئیس و امیر منافقان است.(1)
پس از بیان این روایات از حافظان و سرشناسان حدیث و منابع مختلف، ارزش سخن ابن تیمیه که این حدیث را فاقد سند می داند، مشخص می شود.
(یا قوم اتّبعون اهدکم سبیل الرشاد)(2)
ای مردم از من پیروی کنید شما را به راه رشاد و رستگاری هدایت کنم.
ابونعیم از شخصی به نام حارث روایت کرده است که گفت در صفین همراه با علی (علیه السلام) بودم، دیدم شتری شامی همراه با سوار و محموله ای از اثاث بر پشت می آید، محموله را انداخت و از میان صفوف لشکریان عبور کرد تا نزدیک علی رسید. لب هایش را میان سر و شانه علی (علیه السلام) قرار داد و با گردنش شانه های علی را تکان می داد.
علی (علیه السلام) فرمود: به خدا سوگند این همان علامتی است که میان من و رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) مشهود بود.(3)
1- ر.ک: الغدیر 2/313 -312.
2- غافر، 38.
3- خصائص، 2/138.