- مقدمه 1
- عربده های جاهلیّت نخست 5
- ای مادر! برایش گریه کن و به عزایش بنشین 7
- دفاع از زید شهید 10
- علّامه امینی: 13
- یک دروغ خنده آور 15
- سوّم: «کتاب الفَرق بین الفِرق» 17
- 1. رافضی ها مسلمان نیستند، آغاز پیدایش آن ها بیست و پنج سال پس از رحلت پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) است! 19
- اشاره 19
- 3. تحریف کتاب 22
- 4. شیعیان ازدواج با نه زن را جایز و خوردن کلم پیچ «کرنب» را به زعم این که با خون حسین (علیه السلام) روئیده و پیشتر وجود نداشته است، حرام می دانند. 23
- 5. تأخیر در بیعت ابی بکر 24
- 6. امامت و پیش نمازی زن با جنین در شکم 24
- 7. محبّت پیامبر دلیلی بر فضیلت 25
- 8. در تأویل آیه «ویطعمون الطعام علی حبه مسکینا و یتیماً و اسیراً.» 26
- 9. اخوّت و برادری پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) با علی (علیه السلام) 27
- 10. علم خدا 30
- 11. حدیث ردّ شمس 30
- اشاره 30
- متن حدیث: 31
- بخش اوّل: 32
- پنجم: ملل و نحل 32
- بخش دوّم: 34
- 8. ویژگی شیعه در نزد شهرستانی 36
- متن حدیث 47
- نزول سوره هل اتی 50
- تولّای مرتدان 50
- اجر رسالت 51
- حدیث «مؤاخات» 52
- پیرامون حدیث «علی مع الحق ...» 53
- حدیث «تحریم ذریّه فاطمه بر آتش» 53
- حدیث «خشم و رضای فاطمه» 56
- حدیث «علی فاروق امّت است» 57
- درباره جمل و صفین 59
- اینک نظری و گذری 64
- امّا ده فضیلت علی (علیه السلام) 64
- اشاره 68
- هفتم- البدایه و النهایه 68
- 3. علی (علیه السلام) ساقی کوثر 69
- 2. درباره حدیث طیر(پرنده) 69
- 4. ابن کثیر و اولین اسلام آور بودن علی (علیه السلام) 70
- 5. آیه پنجاه و پنجم مائده 71
- 6. ابن کثیر و حدیث اعلام برائت از مشرکان توسط علی (علیه السلام) 72
- 7. حدیثی درباره علی (علیه السلام) 73
- 8. خرافه شتر دو کوهان (خراسانی) 74
- هشتم- محاضرات تاریخ الامم الاسلامیه 75
- نهم- السنّه و الشیعه 86
- مسئله توقیع 91
- کتب اربعه شیعه 91
- دهم- الصراع بین الاسلام و الوثنیه 92
- کتاب های فجرالاسلام، ضحی الاسلام و ظهرالاسلام 106
- شماره های 13،12،11 106
- پانزدهم- عقیده شیعه 110
- شانزدهم- الوشیعه در نقد عقاید شیعه 111
- پندی نیکو 113
عبدالله بن الحسین بن الحسن و محمد بن قاسم بن حسن و برخی دیگر از سادات حسنی و حسینی قلم فرسایی کرده و همراه با آن، در ضمن، دروغ ها و یاوه ها بافته و به شیعه امامیه در حق آنان تهمت ارتداد و بغض و دشمنی داده است! علامه امینی (رضی الله عنه) با حوصله تمام، سخنان او را به بوته نقد کشانده و سستی مطالب بی اساس او را آشکار کرده است. علامه امینی فرزندان امام باقر را یکایک نام برده که در میان آنان شخصی به نام زکریّا بن محمد باقر، وجود ندارد و اصولاً شیعه و امامان معصوم همه آن سادات علوی، حسنی و حسینی را دوست می داشتند و بر مظلومیّتشان اشک ریخته و گریسته اند.
ما از نویسنده دایه مهربان تر از مادر نسبت به علویان، می پرسیم: چه کسانی آنان را کشته و نسلشان را برانداخته و در سیاه چال ها، زندانی شان کرده اند. آیا شیعه، چنین کاری کرده یا سلاطین و امرای اموی و عباسی که از محبین رشید رضا هستند؟ شما به همراه من بیایید و تاریخ بخوانید که تاریخ پاسخ گوی خوبی است.(1)
اگر این سادات علوی نزد امامان شیعه دوست داشتنی نبودند، دعبل خزاعی آن شاعر اهل بیت آن اشعار را نمی خواند و امام معصوم تأییدش نمی فرمود:
1- ر.ک:تنقیح المقال، 1/34؛ معجمالبلدان، 2/221؛ همچنین طبری، مروج الدهب، مقاتل الطالبیین، عمده الطالب، ارشاد مفید، اصول کافی، اقبال سیدبن طاووس، انساب مجدی، تاریخ ابن عساکر و... .