الغدیر همراه جلد 6 صفحه 58

ایران چه تمدنی پیشرو و چه صنعت های ظریفی را که به هدایت و یا ضلالت هم ارتباطی نداشته، از دست داده و خسارت دیده اند. علاوه بر آن خلیفه می توانست آن ها را جدا کند و کتاب های خوب و سودمند را نگاه داشته و آنچه را مایه ضلالت و الحاد بود از بین ببرد؛ ولی چنان نکرد و گذشت تا حادثه ای که نباید، روی داد.

نود و پنجم: خلیفه و قرائت ها

علّامه امینی ده مورد از مواردی که ثابت می کند خلیفه بر قرآن اشراف نداشته ذکر می نماید که به چند مورد اشاره می کنیم:

نقل است خلیفه در خطبه ای گفت: مبادا در مورد آیه رجم هلاک شوید و گوینده ای نگوید ما دو حد را در کتاب خدا نیافتیم در حالی که رسول خدا رجم کرد و ما رجم کردیم. سوگند به خدایی که جانم در دست اوست اگر مردم نمی گفتند عمر در کتاب خدای تعالی افزود، هر آینه می نوشتم: «الشیخ و الشیخه فارجموهما»، پیر مرد و پیرزن را سنگسار کنید. چون که ما آن آیه را قرائت کردیم.

در مورد آیه ای دیگر که ما می خواندیم، گفت:

«اِنّْ لا تَرغبوا عن آبائِکُم فإنَّهُ کفر بکم»، همانا کفر است بر شما اگر از پدرانتان روی برگردانید. سپس به زیدبن ثابت گفت، آیا چنین بوده است؟ او گفت آری.