الغدیر همراه جلد 8 صفحه 12

ایمان و اخلاص او «ما کتبناها علیهم الا ابتغاء رضوان الله»(1) و نیز «لیستیقن الذین اوتوا الکتاب و یزداد الذین اوتوا الکتاب و المومنون» و «الذین جاؤوا من بعدهم یقولون ربنا اغفرلنا و لإخواننا الذین سبقونا بالایمان و لا تجعل فی قلوبنا غلّاً للذین آمنوا ربنا انک رؤوف رحیم»(2)

مبالغه در برتری ابوبکر

29. پاسخ فرشته به دشنام گوی خلیفه

مردی ابوبکر را دشنام می گفت و پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) نشسته بود و تعجب می کرد و لبخند می زد. ابوبکر به آن ناسزاگو جواب داد. پیامبر به خشم آمده و ایستاد و رفت. ابوبکر خود را به پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) رسانید و گفت: ای رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) ، وقتی آن مرد مرا ناسزا می گفت، شما نشسته بودید، تا من جواب دادم، به خشم آمدید؟

رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: فرشته ای جواب او را می داد تا تو ایستادی و پاسخ دادی، او رفت، من هم ایستادم. در عبارت ابوهریره آمده است:... وقتی تو به برخی سخنان او جواب دادی، شیطان وارد شد، و من با شیطان هم نشین نمی شوم.(3)

علاّمه امینی (رضی الله عنه) می نویسد: این حدیث، مرسل است و در

1- حدید /27.
2- مدثر /31 ؛ حشر /10.
3- الاثار /208؛ مسند، احمد 2/436.