الغدیر همراه جلد 8 صفحه 137

یَومَ الدّین»(1): البته چنان نیست، بلکه نیکان در ناز و نعمت هستند و فاجران در دوزخ و روز جزا به آن وارد شوند.

همچنین آیاتی که در سوره مطففین و همزه آمده است. آن گروه اموی که خلیفه عثمان، جاه و سلطنت خود را فدای آنان کرد، در روز قیامت ذره ای او را بی نیاز نخواهند کرد. آیا تعجّب نمی کنید که خلیفه مقدّم داشتن بنی هاشم را توسط پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) برنتافته و تعصّبِ کور او را واداشته که با آنان معارضه کند و چنان سخن سخیف در حق بنی امیّه گوید.

تبعید ابوذر به ربذه

چون عثمان (خلیفه) به مروان، حارث، پسر حکم پسر ابی العاص سیصد هزار درهم و به زیدبن ثابت یکصد هزار درهم بخشید.

ابوذر می گفت: مژده باد کافران را به عذابی دردناک. او سخن خدای عزّوجّل را تلاوت می کرد که فرموده: «وَاَّلذِینَ یَکنِزُونَ الذَّهَبَ وَالفِضَّهَ وَلاَ یُنفِقُونَهَا فِی سَبِیلِ الله فَبَشَّرهُم بِعَذَابٍ ألِیمٍ»(2):

و کسانی زر و سیم می اندوزند و آن ها را در راه خدا هزینه نمی کنند، آن ها را به عذابی دردناک مژده بده. مروان بن