الغدیر همراه جلد 8 صفحه 52

داد و دگرگون ساخت.(1)

علّامه امینی (رضی الله عنه) می نویسد: خلیفه برای قانون در اسلام، کلیّت قائل نبوده و مالکیّت شخصی را به رسمیّت نمی شناخت و برای تملّک شخصی، احترام قائل نبوده است. گویا به گوش او نخورده بود که مال هیچ مسلمانی جز با رضای او حلال نمی باشد.(2) از همه شگفت تر آنکه خود عثمان عصر عمر را دیده و توسعه مسجد را به دست او شاهد بوده که چگونه عباس بن عبدالمطلب مسئله را به محاکمه و دادخواهی کشانده است.(3)

امّا او به هیچ یک از این ها اعتنا نداشته و با سنّت قطعی و ثابت پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) به مخالفت برخاست. او ترس مردم از خلیفه وقت، عمر را بهانه کرده و کار در زمان او به آنجا کشید، تا مردم گفتند: عثمان، بنای مسجد رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) را گسترش داد، لیکن سنّت پیامبر را تغییر داده و دگرگون ساخته است.

6. رأی خلیفه در حجّ تمتّع

با عثمان، حج می گزاردیم. مردی برای حج و عمره تلبیه می گفت.

عثمان پرسید او کیست؟ گفتند: علی (علیه السلام) است. عثمان گفت آیا تو نمی دانی که من از آن، نهی کرده ام؟ علی (علیه السلام)

1- الانساب، بلاذری 5/38.
2- احکام القرآن، قصاص 1/175.
3- الغدیر 6/262- 266.