الغدیر همراه جلد 8 صفحه 97

32. بخشش های خلیفه به مروان

اشاره

عثمان به مروان پسر حکم پسر ابی العاص که پسر عمو و شوهر دخترش، اُم أَبان بود، یکجا خمس غنائم افریقا را بخشید.

شاعری خطاب به خلیفه گفت: به پروردگار بندگان، سوگند یاد می کنم خدا مردم را خودسر رها نفرموده. تو، آن نفرین شده را آوردی و به خود نزدیک کردی، برخلاف روش گذشتگان عمل نمودی، خمس، حق بندگان خدا را به وی دادی و چراگاهی اختصاصی ساختی...!(1)

عثمان، عبدالله بن سعد را به آفریقا فرستاد... و دستور داد سیصد قنطار طلا به خاندان حَکَم یا به شخص مروان بدهند.(2)

به نظر می رسد عثمان یک پنجم غنائم را در جنگ اوّل به عبدالله بن سعد داد و در جنگ دوّم نیز یک پنجم از غنیمت ها را به مروان بخشید.(3) مروان در مدینه خانه ای نو ساخت و مردم را برای سور دعوت کرد. مسوّر نیز از جمله مدعوین بود. مروان در ضمن صحبت گفت: به خدا سوگند من در ساختن این خانه حتی یک درهم نیز از مال مسلمانان هزینه نکرده ام. مسوّر گفت: اگر غذایت را بخوری و حرفی نزنی، برایت بهتر است. تو همراه ما در جنگ آفریقا بودی. مال، برده و دارایی تو از همه ما کمتر بود؛ پسر عفان (خلیفه) خمس

1- معارف ، ابن قتیبه /84 ؛ الانساب ، بلاذری 5/38 ؛ عقد الفرید 2/261.
2- طبری 5/50.
3- الکامل، 3/38.