- مقدمه 1
- نامه مصری ها به عثمان 3
- خلیفه تعهد می کند به کتاب و سنّت عمل کند سال 35ﻫ. 4
- بداخلافی سیاسی 6
- تعهدی دیگر 7
- خلیفه بسیار توبه کن و توبه شکن 11
- برخی نامه های عثمان در روزهای محاصره 13
- نگاهی در آن نامه ها 15
- درگیری در خانه عثمان 17
- قتل عثمان 19
- کفن و دفن خلیفه 22
- نظری به کتاب های تألیفی 35
- وصیت پنداری پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) به عثمان 44
- نظری به حدیث های وصیت 47
- غلوگرایی در فضائل سه خلیفه 53
- امّا روایت های غُلوّ 55
- غلوّ در فضیلت تراشی برای معاویه 62
- معاویه در ترازوی داوری 65
- سعیدبن عاص 77
- جنایات معاویه در صفحات تاریخ سیاهش 78
- کارزار پسر هند با علی امیرمؤمنان (علیه السلام) 83
- کارهایی زشت در ترازوی پسر هند 87
- تهمت هایی که در نامه عمل معاویه، ثبت است 88
- موضع گیری های معاویه با ابو محمدحسن سبط (علیه السلام) 90
- امام حسن (علیه السلام) کیست؟ 90
- اما معاویه؟ 91
- رفتار معاویه با حجربن عدی و یاران او 94
- مالک اشتر 96
- عمروبن حمق 96
- قبیصه بن ضبیعه 97
- محمدبن ابی بکر 97
- عبدالله بن خلیفه 97
- صیفی بن فسیل 97
- چهل داستان ساختگی در ستایش معاویه 98
- ساخته حاشیه نشینان دربار خلافت 101
- پایانه بحث غلوّ 102
1- تاریخ طبری، 5/165
بالأخره مصریان روز جمعه وارد مدینه شدند و جمعه بعد عثمان، به قتل رسید.(1)
خلیفه بسیار توبه کن و توبه شکن
به گزارش طبری پس از فاش شدن نامه عثمان درباره مصریان، اشتر و حکیم بن حیله هنوز در مدینه بودند آنان پس از انکار عثمان در مورد آن نامه گفتند اگر دروغ گفته باشی شایسته است که از خلافت کناره بگیری که خون های به ناحق ریخته ای و اگر راست گفته باشی که بی اطلاع بوده ای باز معلوم می شود از اداره امور ناتوان هستی و باید دست از خلافت بکشی و قصاص پس بدهی و ما هر وقت با تو سخن گفتیم اظهار ندامت کردی و توبه نمودی امّا سپس به همان کارهای خلاف، برگشتی.
عثمان گفت اگر سخنان شما تمام شد من _ هم _ حرف بزنم. او خطبه ای طولانی خواند و گفت امّا پیراهن خلافت را از تن خود بیرون نمی کنم، امّا از کارهایی که کرده ام توبه می کنم که پشیمانم. عثمان این سخنان را می گفت که زمان به نفع او پیش برود و نیروهای کمکی از بنی امیه و دیگران فرا رسند لیکن مردم انقلابی به هیچ وجه از او نپذیرفتند و او را تهدید به قتل کردند.