الغدیر همراه جلد 10 صفحه 53

1- تهذیب التهذیب، 6/372.

2- لسان المیزان، 4/380.

3- اخبارالاول در حاشیه الکامل ض1/214.

4- صفین نصربن مزاحم، ص 268 ؛ مستدرک حاکم، 3/104.

5- بلاذری،5/7؛ حلیهالاولیاء، 1/56-57

6- تهذیب التهذیب، 2/243.

و در حدیث خلّت عثمان و رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) ، وجود خلال و ملطی که دو دروغگو بودند در ضعف سند آن کافی است و چنان که یاد کردیم علامه امینی پس از آوردن آن پنجاه منقبت دروغین، سند و متن آن ها را حلاّجی کرده و برای آن ها بهایی باقی نگذاشته است و آن منقبت را خیزبرداران به سوی شرارت براساس مطامع و شهوات خود در عصر اموی ساخته اند و عمده انگیزه آن ها در این جعل و ساختن علاوه بر آنچه گفتیم موضوع غلوگرایی است که خود محصول کارخانه حدیث سازی زمان امویان به خصوص معاویه است که موضوع بحث آینده ماست. «انظر کیف نییّن لهم الآیات ثم انظر انّی یؤفکون» مائده/75: بنگر چگونه نشانه ها را برای ایشان روشن می سازیم سپس بنگر چگونه بازگردانده می شوند (و به دروغ برمی گردند)

غلوگرایی در فضائل سه خلیفه

ما در گذشته شما را در جریان غلوگرایی و حدیث های ساختگی در فضیلت تک تک خلفای سه گانه به طور جداگانه قرار دادیم و دروغ بودن آن ها را برهانی ساختیم و آنک حدیث هایی را که به دروغ در شأن آن سه خلیفه یکجا آورده اند به اختصار مورد کاوش قرار می دهیم. علّامه امینی پیشتر مقدمه ای یاد کرده است و آن را زمینه بحث قرار داده است.