امیر غدیر صفحه 54

آزمایش سخت!

اشاره

«مَعاشِرَالنّاسِ، إِنَّ الله عَزَّوَجَلَّ لَمْ یَکُنْ لِیَذَرَکُمْ عَلی ما أَنْتُمْ عَلَیْهِ حَتّی یَمیزَالْخَبیثَ مِنَ الطَّیِّبِ» هان مردمان! هرآینه خداوند عزوجل شما را به حالتان رها نخواهد کرد تا ناپاک را از پاک جدا کند».

فرازی از خطبه غدیر

وقتی پیام رسول خدا(صلّی الله علیه و آله وسلّم ) در مورد جانشینی امیرمؤمنان پخش گردید، فردی به نام «حارث بن نعمان فهری» به نزد آن حضرت آمده، گفت: «ای محمد! از طرف خدا به ما دستور دادی که شهادتین را بگوییم و ما را به نماز، روزہ، حج و زکات دستور دادی، ما نیز پذیرفتیم . بالأخره راضی نشدی تا این که دست عموزاده ات را گرفتی، او را بر همه برتری دادی، به عنوان رهبر و جانشین خودت بر ما قرار دادی و گفتی: «مَن کنتُ مولاه فهذا علیٌ مولاه» آیا این کار از طرف خودت بود یا از طرف پروردگار».

پیامبر (صلّی الله علیه و آله وسلّم )فرمود: «قسم به آن خدایی که جز او خدایی نیست، این امر از طرف پروردگار می باشد.» حارث که با شنیدن این سخن از پیامبر(صلّی الله علیه و آله وسلّم ) سخت عصبانی شده بود، در حالی که به طرف شتر خود می رفت، گفت: خدایا! اگر آن که محمد می گوید، حقیقت دارد، سنگی از آسمان بر سرما بفرست، یا ما را به عذابی دردناک مبتلا کن.

او هنوز به شتر خود نرسیده بود که سنگی از آسمان، بر سرش فرود آمد و در دم کشته شد. در این هنگام این آیه نازل شد: ««سَئلَ سَائِلٌ بِعَذَابٍ وَاقِعٍ لِلْکَافِرِینَ لَیْسَ لَهُ دَافِعٌ »(1)؛ درخواست کننده (از ما) تقاضای عذاب کرد که انجام می گیرد (این عذاب) برای کافران است و هیچ کس نمی تواند آن را دفع کند.(2)