بر کرانه غدیر صفحه 1157

من در خواب، پیامبر را در این موضع دیده ام و اکنون در بیداری این مکان را می بوسم.

*****

الغدیر، ج 9، ص 254.

وفاداری ابوطالب

ابوطالب بن عبدالمطلب در هیچ شامگاه و بامدادی از پیامبر دور نمی شد و در برابر دشمنان وی پاسدار او بود و می ترسید که ناگاه او را بکشند. یک روز او را گم کرد بامدادان به جستجویش پرداخت. اما او را نیافت.

پس 20 نفر از بندگان خود را برگزید و دستور داد که هر کدام کاردهای تیزی را بردارید و همراه خود داشته باشید بعد بروید و در کنار یکی از بزرگان قریش بنشینید.

پس اگر من آمدم و محمد صلی الله علیه و آله و سلم همراهم بود، کاری نکنید و آرامش پیشه کنید. تا در کنار شما بایستم و اگر آمدم و محمد صلی الله علیه و آله و سلم همراه من نبود، هر

کدام از شما همان مرد از بزرگان قریش را که کنار اوست، با کارد، بزند، آن غلامان رفتند و در کنار قریشان نشستند.

ابوطالب باز در جستجوی محمد صلی الله علیه و آله برآمد و پس از مدتی پیامبر را در پائین های مکه در کنار تخته سنگی دید که ایستاده و نماز می خواند، پس خود را بر روی او افکند و او را بوسید و گفت:

برخیز که با هم برویم و با او به مسجد آمد. قریش که در انجمن خود در نزدیک کعبه نشسته بودند. چون او را دیدند که دست پیامبر را در دست گرفته و می آید، گفتند: