بر کرانه غدیر صفحه 1205

همگی گفتند:

نه و همگی بر صحت این حدیث شریف مهر تأیید زدند.

*****

الغدیر، ج 2، ص 4.

از فضایل آل محمد

سلیم بن قیس هلالی می گوید که در زمان خلافت عثمان، گروهی در مسجد رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم گرد آمده بودند و با یکدیگر سخن می گفتند. در ضمن نام قریش و فضایل و سوابق آنها و هجرتشان به میان آمد و آنچه را که رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم از فضیلت های آنان گفته بود. مانند این فرمایش، «الائمه من قریش» یعنی امامان از قریش هستند. در این حلقه بیش از دویست نفر گرد آمده بودند که در میان آنها، علی علیه السلام و سعد بن ابی وقاص و عبدالرحمن بن عوف و مقداد و ابن عباس و … نشسته بودند.

آنها بسیار صحبت کردند و صحبت آنها که از بامداد شروع شده بود، تا هنگام ظهر طول کشید.

عثمان در خانه خود بود و از اجتماع آنان اطلاع نداشت.

حضرت علی علیه السلام در آن میان خاموش و ساکت بود و نه خودش و

نه احدی از اهل بیتش سخنی نمی گفتند. در نتیجه آن گروه متوجه او شدند و گفتند: