بر کرانه غدیر صفحه 1237

ابن الست که از عرفا و علمای بزرگ مصر بود. روزی پس از مراجعت به منزلش دید که تمام کتابهایش را ربوده اند. با دیدن این صحنه بسیار ناراحت و غمگین شد و در دلش غم فراوان جا گرفت.

بدین جهت با حالی نزار به کنار روضه مبارکه رأس الحسین علیه السلام آمد در حالی که می گریست و اشعاری می خواند:

«آیا به کسی که به شما پناه برد، آزاری خواهد رسید و یا از ستم شکایت خواهد کرد. در صورتی که شما سرورانش هستید؟ بعید است کسی که به شما منسوب باشد و مردود گردد و یا دشمنانش خوشحال گردند. برای شما از روز الست، سیادت بود و برای شما کمربند عزت است که سراپای وجودتان را احاطه کرده است …».

او بعد از زیارت به خانه اش مراجعت کرد

و دید که کتابهایش بدون هیچ نقصی در محلش موجود است.

*****

الغدیر، ج 9، ص 317.

حقیقت بزرگ

عبدالله بن جعفر بن ابی طالب می گوید:

نزد معاویه بودم. امام حسن و حسین علیه السلام و تعداد افراد دیگری نیز با ما بودند.