بر کرانه غدیر صفحه 1268

من هنوز آن را با کسی در میان نگذاشتم.

جریان خواب را با او بازگو کردم. گریست.

گفت بدون تردید وقت آن رسیده است. من آن قصیده را پاک نویس کردم و آغازش این است:

رجائی بعید و الممات قریب

و یخطی ظنی و المنون تصیب

«آرزویم دور و دراز است و دست و مرگم نزدیک. امید به خطا می رود ولی تیر مرگ به خطا نمی رود.»

*****

الغدیر، ج 7، ص 66.

اعتراف به حقایق

ابن الحجاج بغدادی از دیگر شاعران شیفته خاندان عصمت و طهارت بود که در قرن 4 می زیست.