بر کرانه غدیر صفحه 1294

فرمودند:

بخوان!و من قصیده ای از سید که در وصف خاندان پیامبر بود و ذکر مصیبتی از شهادت اهل بیت، خواندم پس از پشت پرده ها بانگ شیون شنیدم و اما فرمود:

خدا شاعر این شعر را رحمت کند.

گفتم:

قربانت گردم. من دیدم که او شراب می نوشید. فرمود:

خدایش رحمت کند زیرا برای خداوند مانعی ندارد که او را به آل علی علیه السلام ببخشد. به راستی که گاهی از دوستدار علی علیه السلام نمی لغزد مگر آن که قدم دیگرش ثابت می ماند.

*****

الغدیر، ج 4، ص 63.

خواب امام رضا

سهل بن ذبیان روایت می کند که: