بر کرانه غدیر صفحه 1415

هر زمان که معاویه را با عمرو بن عاص دیدید، بینشان جدائی افکنید، زیرا اجتماع این دو هرگز به خیر نخواهد بود.

رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم این سخن را در غزوه تبوک بیان فرمودند.

*****

الغدیر، ج 3، ص 233.

حیله شیطانی

روزی از روزهای جنگ صفین، عمرو بن عاص به گمان این که می تواند علی علیه السلام را غافلگیر کند، به ایشان حمله کرد تا به ایشان ضربه ای بزند، ولی حضرت که به نیت او پی برده بودند، به او حمله کردند. همین که نزدیک بود ضربه علی علیه السلام به او برسد، خود را از اسب به زیر افکند و لباس خود را بالا زد.

او پای خود را مانند سگ هنگام بول کردن، بلند نمود که عورتش نمایان شد.

حضرت از او روی بر تافت. عمرو آنگاه به پا خاست در حالی که خاک آلود بود و با پای پیاده فرار کرد و خود را به صفوف سپاهیان خود رساند.

معاویه پس از شنیدن این ماجرا به او گفت:

خدای را سپاسگذار باش و عورتت را. به خدا قسم اگر او را می شناختی بر او حمله نمی بردی.