بر کرانه غدیر صفحه 1420

ابن عباس می گوید:

روزی همراه با عده ای از مسلمانان، در سفری همراه با پیامبر بودیم. در میان راه پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم صدای آوازخوانی دو نفر را شنیدند.

حضرت از این کار ناراحت شده و دستور دادند که ببینم آنها چه کسانی هستند.

پس از تحقیق مشخص شد که آن دو نفر معاویه و عمرو بن رفاعه هستند که به خواندن اشعار مبتذل مشغولند و به هیچ وجه آداب حضور در کنار پیامبر را رعایت نمی کنند. وقتی این خبر را به عرض پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم رساندیم، ایشان فرمود:

خدایا آن دو نفر را به سوی آتش دوزخ بران و نگونسار کن. در نتیجه عمرو بن رفاعه از این سفر به سلامت باز نگشت و مرد. همه مورخین این روایت را آورده اند و آن را قبول دارند ولی بعضی از مورخین اهل سنت به جای اسم معاویه و عمرو از کلمه فلان و فلان استفاده کرده اند و بعضی دیگر فقط اسم عمرو را آورده اند و حاضر نشده اند که حقیقت را کامل بنویسند.

*****

الغدیر، ج 19، ص 219.

سلام بر پادشاه

روزی سعد بن ابی وقاص که از اعضای شورای شش نفره عمر بود، نزد معاویه می رود. او که با معاویه میانه ای نداشت و با او بیعت هم نکرده بود، به معاویه گفت:

سلام بر تو ای شاه!