بر کرانه غدیر صفحه 1483

الغدیر، ج 11، ص 244.

دیه کودک

روزی زن آوازه خوانی را نزد عمر آوردند. آن زن که آبستن بود به شدت ترسید و در راه رفتن به پیش عمر، سقط کرد. هنگامی که عمر از جریان آگاه شد، در این رابطه از نزدیکانش سؤال کرد که آیا در این رابطه او هم مقصر است؟

یا خیر؟ همه گفتند:

بر تو ایرادی نیست. تو رهبر و ادب کننده مردم هستی و این اشکالی ندارد.

علی علیه السلام در این زمان فرمود:

اینها اگر برای خودشان گفتند:

که مسلما خطا و اشتباه کرده اند و اگر برای رضایت تو گفته اند، تو ضرر خواهی کرد. آنها خیر و صلاح تو را نمی خواهند. در واقع دیه آن بچه بر گردن تو است. چون آن

زن از ترس تو سقط کرده است.

پس باید دیه آن کودک را بدهی.